Öz
Meslek Yüksekokullarında turizm programları turizm sektörüne ara ve orta kademe insan kaynağı yetiştirmeyi amaçlamaktadır. Mesleki turizm eğitimi veren programların istenilen nicelikte ve nitelikte insan kaynağını yetiştirebilmesi konusunda daha iyi bir turizm eğitimine duyulan ihtiyaca yapılan vurgu giderek artmaktadır. Bu çalışmanın amacı, turizm ile ilgili alanda görevli kamu yöneticilerinin, akademisyenlerin, sivil toplum örgütü yetkililerinin ve profesyonel yöneticilerin müfredatta verilmekte olan derslere, eğitim koşullarına, öğrencilere kazandırılması hedeflenen yetenek ve becerilere ilişkin görüşlerin değerlendirilmesi-dir. Bu çalışmada, mevcut ve hedeflenen turizm eğitiminin değerlendirilmesinde “odak grup” görüşme yöntemi kullanılmıştır. Bu yöntem, odak grubu oluşturanlar tarafından ortaya koyulan çapraz fikir ve görüşleri içermesi ve bu görüşlerin hedeflenen kaliteli turizm eğitimine katkı sağlayabilecek çözümleri ortaya koyması gibi nedenlerle tercih edilmiştir. Araştırmanın sonucunda elde edilen verilere bakıldığında, nitelikli insan kaynakları yetiştirmeyi amaçlayan mesleki turizm eğitimi veren okullarda müfredat, akademik takvim, staj uygulamaları ve fiziki yetersizlikler gibi önemli sorunların hala devam ettiği görülmüştür. Bununla birlikte arz cephesi olan okullar, talep cephesi olan turizm sektörü ve hem düzenleyici hem de denetleyici olan kamu kuruluşları arasında işbirliği ve eşgüdümün yeterli düzeyde olmadığı saptanmıştır
Anahtar Kelimeler
Kaynakça
- Aaker D., Kumar V. & Day G. S. (2004). Marketing Research. New York 2004.
- Aksu M. & Bucak T. (2012). “Mesleki Turizm Eğitimi”. Aksaray Üniversitesi İİBF Dergisi 4/2 (2004) 7-18.
- Aktaş A. & Boyacı C. (1992). “Üniversiteler Kurumunda Lisans Düzeyinde Turizm İşletmeciliği ve Akdeniz Örneği”. III. Ulusal Turizm Kongresi, Kuşadası Belediye Yayınları 5
- AKTOB (Akdeniz Turistik Otelciler ve İşletmeciler Birliği) (2014). 2013 Yılı Turizm İstatistikleri Raporu. Kaynak: http://www.aktob.org.tr/pdf/aktob.turizm.verileri.pdf. Erişim Tarihi: 31.12.2014
- Alkan, C., Doğan H. & Sezgin İ. (1998). Mesleki ve Teknik Eğitimin Esasları. İstanbul 1998.
- Alp T. (1992). Türkiye`de Turizm Eğitimin Yapısı, Uygulanan Politikalar ve Sonuçları. Turizm Bakanlığı Turizm Eğitimi Genel Müdürlüğü, No: 47. Ankara 1992.
- Aymankuy Y. & Aymankuy Ş. (2002). “Önlisans ve Lisans Düzeyindeki Turizm Eğitimi Veren Yükseköğretim Kurumlarının Bulundukları Yerlerin Analizi ve Turizm Eğitimi için Öneri Bir Model”. Turizm Eğitimi, Konferans-Workshop (2002) 29-41. Ankara.
- Aydın S. (2010). Üniversite ve Sektör Temsilcilerinin Bakış Açısıyla Lisans Düzeyindeki Turizm Eğitiminin Araştırılması. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Sakarya Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü. Sakarya 2010.
- Baltacı F., Üngüren E., Avsallı H. & Demirel O. N. (2012). “Turizm Eğitimi Alan Öğrencilerin Eğitim Memnuniyetlerinin ve Geleceğe Yönelik Bakış Açıların Belirlemesine Yönelik Bir Araştırma”. Uluslararası Alanya İşletme Fakültesi Dergisi 4/1 (2012) 17-25.
- Baum T. (1995). Managing Human Resources in the Europen Hospitality Industry: A Strategic Approach. London 1995.
- Christou E. (1999). “Hospitality Management Education In Greece: An Exploratory Study”. Tourism Management 20/6 (1999) 683-691.
- Çokluk Ö., Yılmaz K. & Oğuz E. (2011). “Nitel Bir Görüşme Yöntemi: Odak Grup Görüşmesi”. Kuramsal Eğitimbilim 4/1 (2011) 95-107.
- Demirer H. (2000). “Kapadokya Bölgesi Turizm Belgeli Konaklama İşletmeleri Üst ve Orta Düzey Yöneticilerinin Turizm İşletmeciliği ve Otelcilik Yüksekokulu Öğrencilerinden Beklentilerini Belirlemeye Yönelik Bir Araştırma”. Kapadokya Toplantıları VII (2000) 8-23. Nevşehir.
- Ehtiyar R. & Üngüren E. (2008). “Turizm Eğitimi Alan Öğrencilerin Umutsuzluk ve Kaygı Seviyeleri ile Eğitime Yönelik Tutumları Arasındaki İlişkinin Belirlenmesine Yönelik Bir Araştırma”. Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi 1/4 (2008) 159-181.
- Güneş İ. (1997). “Türkiye’de Turizm Eğitim ve Öğretiminin Temel Sorunları”. Anatolia: Turizm Araştır-maları Dergisi 8 (1997) 99-105.
- Güzel N. G. (2006). Yükseköğretimde Turizm Eğitimi ve Hizmet Kalitesi. Yayınlanmamış Doktora Tezi. Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü. Ankara 2006.
- Hacıoğlu N. (1992). “Yükseköğretimde Mesleki Turizm Eğitimi Geliştirme Perspektifleri”. Turizm Eğitimi, Konferans-Workshop, Ankara.
- Hacıoğlu N., Kaşlı M., Şahin S. & Tetik N. (2008). Türkiye’de Turizm Eğitimi. Ankara 2008.
- Johnstone D. (1994). “College at Work: Partnerships and Rebuilding of American Competence”. Journal of Higher Education 65/2 (1994) 168-181.
- Keung S. W. (2000). “Tourist’s Perception of Hotel Frontline Employess’ Questionable Job-related Behaviour”. Tourism Management 21/2 (2000) 21-34.
- Karasar N. (1995). Bilimsel Araştırma Yöntemi. Ankara 1995.
- Koşan A. (2003). “Eğitimde Okul-Sektör İşbirliği”. Atatürk Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi 2/1 (2003) 107-130.
Ayrıntılar
| Birincil Dil | Türkçe |
|---|---|
| Konular | Turizm Ekonomisi, Rekreasyon, Tatil ve Turizm Coğrafyası, Turizm Sosyolojisi |
| Bölüm | Araştırma Makaleleri |
| Yazarlar | |
| Yayımlanma Tarihi | 30 Haziran 2015 |
| Yayımlandığı Sayı | Yıl 2015 Cilt: 5 Sayı: 1 |
| Adres: Akdeniz İnsani Bilimler Dergisi Akdeniz Üniversitesi, Edebiyat Fakültesi 07058 Kampüs, Antalya / TÜRKİYE | E-Posta: mjh@akdeniz.edu.tr |