Araştırma Makalesi
Yıl 2018,
Cilt: 2 Sayı: 1, 18 - 40, 18.07.2018
Öz
Bu
araştırma hastanelerde uygulanan sağlıkta kalite standartlarının; güncel durumu
ve geleceği, uygulama sürecinde SKS’nin
yeterliliği, kalite kültürünün oluşmasında SKS’nin önemi, hizmet sunumu
esnasında karşılaşılan sorunların çözümünde SKS’nin rehberliği, daha etkin ve
verimli hale gelebilmesi için neler yapılması gerektiği konusunda bilgiler
edinilmesi amacıyla yapılmıştır. Bu noktadan hareketle sağlık hizmetlerinin
kalitesinin geliştirilmesi, sağlık kurumlarındaki kalite yöneticilerinin
perspektifinde değerlendirilmesi ile daha uygun olacağı düşünülmüştür.
Araştırmanın örneklemini Konya merkezinde faaliyet gösteren kamu ve özel
hastanelerin kalite yönetim direktörleri oluşturmaktadır. Maksimum çeşitlik
örneklemine bağlı olarak 10 tane hastanenin kalite direktörüne ulaşılarak, yarı
yapılandırılmış mülakat yöntemiyle çalışma yapılmıştır. Elde edilen bulgularda; SKS uygulamasının
kendi içinde büyük bir gelişme gösterdiği ve bu gelişmeye paralel olarak da
hastanelerde önceki dönemlere kıyasla, kalite alanında, büyük iyileştirmelere
liderlik ettiğini katılımcılar ifade etmişlerdir. Diğer
taraftan SKS uygulamasının önceki dönemlerde parasal olarak desteklenmesi
kalitenin etkinliğini artırırken, güncel durumda maddi bir bağlayıcılığının
olmaması etkinliğini azalttığını katılımcılar vurgulamıştır. Çalışmanın
sonucunda eğitim eksikliği ile ilgili sorun olduğu ve ciddi bir eğitim ihtiyacı
ve talebinin olduğu fark edilmiştir. SKS uygulamasının sürekli
revizyon geçirdiği, güncelleme ve yeni versiyonların önemli değişiklikler
getirdiği fakat kalite direktörleri o nispette Sağlık Bakanlığından yeterli
eğitim alamadığı ve bu yüzden uygulamada direktörlerin zorlandıkları sonucuna
ulaşılmıştır.
Anahtar Kelimeler
Kaynakça
- Dömbekci, H.A., 2017. Türkiye’de Özel Hastane İşletmeciliğinin Mevcut Durumu ve Geleceği: Nitel Bir Değerlendirme. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Selçuk Üniversitesi Sağlık Bilimler Enstitüsü, Konya. Alptekin Z., Arslanoğlu A., Erdoğan A., (2016). Bir Eğitim Hastanesinde Görev Yapan Hemşirelerin Hasta Güvenliği Uygulamalarını SKS Öncesi ve Sonrası Değerlendirmelerinin Karşılaştırılması. Sağlık Akademisyenleri Dergisi, 3(1), 17-25. Aydın S., Demir M., Güler H., Demir B., Yorgancılar S., (2008). Sağlık Sistemi Yaklaşımı ile Kalite ve Güvenlik Stratejileri Geliştirme Kılavuzu. T.C. Sağlık Bakanlığı Performans Yönetimi Ve Kalite Geliştirme Daire Başkanlığı, Ankara. Bal V., (2010). Bilgi Sistemlerinin Sağlık İşletmeleri Performansına Etkilerinin Veri Zarflama Analizi ile Ölçümü: Türkiye’deki Devlet Hastanelerinde Bir Araştırma. Doktora Tezi, Isparta. Bayer N., Parıltı N., (2016). Kalite Belgelendirme Sisteminin Hasta Bakım Kalitesi ve Hemşirelerin Kalite Algılayışına Olan Etkisinin Belirlenmesi. Sağlık Akademisyenleri Dergisi, 3(1), 31-40. Büyüköztürk Ş., Çakmak E.K., Akgün Ö.E., Karadeniz Ş., Demirel F., (2016). Bilimsel Araştırma Yöntemleri, Ankara, Pegem Akademi, 21-245. Coşkun S., (2017). TS EN 15224-2012 Sağlık Hizmetleri - Kalite Yönetimi Standardının, Sağlık Hizmetlerindeki Diğer Kalite Standartları ile Karşılaştırılması. Doktora Tezi, Okan Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, İstanbul. Demirkıran M., (2014). Sağlık Bakanlığı’ndaki Nitelikli Personel Devrinin Nedenlerine ve Önlenmesine Yönelik Nitel Bir Çalışma. Doktora Tezi, Süleyman Demirel Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Isparta. Doğan N.Ö. (2011). Sağlık Sektöründe Etkinliğin İyileştirilmesi: Bir Yalın Üretim Uygulaması. Doktora Tezi, Erciyes Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Kayseri. Doğan S., Kaya S. (2004). Aksaray‟daki Sağlık Bakanlığı Hastane Yöneticilerinin Toplam Kalite Yönetimi Konusundaki Algıları. Hacettepe Sağlık İdaresi Dergisi, 7(1), 66-83. Erlandson, D.A., Harris, E.L., Skipper, B.L., Allen, S.D. (1993). Doing Doing Naturalistic Inquiry: A Guide to Methods. London: SAGE Publications. Gürbüz F. (2014). Toplam Kalite Yönetimi Algısının Bireysel Performansa Etkileri Üzerine Sağlık Çalışanları Uygulaması. Yüksek Lisans Tezi, Ufuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara. Işık T. (2010) Özel Hastanelerde Kalite Göstergelerinin Geçerliliği Üzerine Bir Araştırma. Yüksek Lisans Tezi, Beykent Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul. Kibar E. (2014) Kalite ve Sağlık Hizmetlerinde Kalite Standartları Uygulamaları (Kocaeli Seka Devlet Hastanesi Örneği).Yüksek Lisans Tezi, Beykent Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul. LeCompte, M.D. Goetz, J.P. (1982). Problems of Reliability and Validity in Ethnographic Research. Review of Educational Research, 52(1), 31-60. McCracken, G, (1988). The Long Interview, Sage Publications, London. Merriam, S.B. (2013). Nitel Araştırma Desen ve Uygulama İçin Bir Rehber, Ankara, Nobel Yayıncılık, 1-262. Miles, M.B., Huberman, A.M. (1994). Qualitative Data Analysis: An Expanded Sourcebook. London: SAGE Publications. Oksay, A. (2016). ‘’Sağlık Hizmetlerinde Kalite Tam Olarak Ne Demek?’’. Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 8(14), 181-192. Öter, V., Südaş, H.D. (2017). Algılanan Hizmet Kalitesinin Hasta Bağlılığı Üzerine Etkisi: Devlet Hastanesi Üzerine Bir İnceleme. Çukurova Üniversitesi İİBF Dergisi, 21 (2), 43-57. Öztaş, S. (2014). Sağlık Kurumlarında Kalite Yönetim Sistemleri ve Akreditasyon Çalışmaları Analizi (Keçiören Eğitim ve Araştırma Hastanesi, Ankara Numune Eğitim ve Araştırma Hastanesi Örneği). Yüksek Lisans Tezi, Atılım Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara. Punch, K.F. (2007). Sosyal Araştırmalara Giriş: Nicel ve Nitel Yaklaşımlar. Siyasal Kitapevi, 102-105. Sağlıkta Kalite ve Akreditasyon Daire Başkanlığı. (2017). Sağlıkta Kalite Standartları. Erişim tarihi 10 Mart 2018. Erişim adresi, http://www.kalite.saglik.gov.tr/TR,12679/saglikta-kalite-standartlari-sks.html. Straus, A., Corbin, J. (1990). Basics of Qualitative Research: Ground Theory Procedures and Techniques. Newbury Park, CA: Sage, 207-220. Tekin, H.H. (2006). Nitel Araştırma Yönteminin Bir Veri Toplama Tekniği Olarak Derinlemesine Görüşme. Sosyoloji Dergisi, 3(13), 101-116. Yıldırım, A., Şimşek, H. (2008). Sosyal Bilimlerde Nitel Araştırma Yöntemleri. Ankara: Seçkin Yayıncılık.
Yıl 2018,
Cilt: 2 Sayı: 1, 18 - 40, 18.07.2018
Öz
Kaynakça
- Dömbekci, H.A., 2017. Türkiye’de Özel Hastane İşletmeciliğinin Mevcut Durumu ve Geleceği: Nitel Bir Değerlendirme. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Selçuk Üniversitesi Sağlık Bilimler Enstitüsü, Konya. Alptekin Z., Arslanoğlu A., Erdoğan A., (2016). Bir Eğitim Hastanesinde Görev Yapan Hemşirelerin Hasta Güvenliği Uygulamalarını SKS Öncesi ve Sonrası Değerlendirmelerinin Karşılaştırılması. Sağlık Akademisyenleri Dergisi, 3(1), 17-25. Aydın S., Demir M., Güler H., Demir B., Yorgancılar S., (2008). Sağlık Sistemi Yaklaşımı ile Kalite ve Güvenlik Stratejileri Geliştirme Kılavuzu. T.C. Sağlık Bakanlığı Performans Yönetimi Ve Kalite Geliştirme Daire Başkanlığı, Ankara. Bal V., (2010). Bilgi Sistemlerinin Sağlık İşletmeleri Performansına Etkilerinin Veri Zarflama Analizi ile Ölçümü: Türkiye’deki Devlet Hastanelerinde Bir Araştırma. Doktora Tezi, Isparta. Bayer N., Parıltı N., (2016). Kalite Belgelendirme Sisteminin Hasta Bakım Kalitesi ve Hemşirelerin Kalite Algılayışına Olan Etkisinin Belirlenmesi. Sağlık Akademisyenleri Dergisi, 3(1), 31-40. Büyüköztürk Ş., Çakmak E.K., Akgün Ö.E., Karadeniz Ş., Demirel F., (2016). Bilimsel Araştırma Yöntemleri, Ankara, Pegem Akademi, 21-245. Coşkun S., (2017). TS EN 15224-2012 Sağlık Hizmetleri - Kalite Yönetimi Standardının, Sağlık Hizmetlerindeki Diğer Kalite Standartları ile Karşılaştırılması. Doktora Tezi, Okan Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, İstanbul. Demirkıran M., (2014). Sağlık Bakanlığı’ndaki Nitelikli Personel Devrinin Nedenlerine ve Önlenmesine Yönelik Nitel Bir Çalışma. Doktora Tezi, Süleyman Demirel Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Isparta. Doğan N.Ö. (2011). Sağlık Sektöründe Etkinliğin İyileştirilmesi: Bir Yalın Üretim Uygulaması. Doktora Tezi, Erciyes Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Kayseri. Doğan S., Kaya S. (2004). Aksaray‟daki Sağlık Bakanlığı Hastane Yöneticilerinin Toplam Kalite Yönetimi Konusundaki Algıları. Hacettepe Sağlık İdaresi Dergisi, 7(1), 66-83. Erlandson, D.A., Harris, E.L., Skipper, B.L., Allen, S.D. (1993). Doing Doing Naturalistic Inquiry: A Guide to Methods. London: SAGE Publications. Gürbüz F. (2014). Toplam Kalite Yönetimi Algısının Bireysel Performansa Etkileri Üzerine Sağlık Çalışanları Uygulaması. Yüksek Lisans Tezi, Ufuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara. Işık T. (2010) Özel Hastanelerde Kalite Göstergelerinin Geçerliliği Üzerine Bir Araştırma. Yüksek Lisans Tezi, Beykent Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul. Kibar E. (2014) Kalite ve Sağlık Hizmetlerinde Kalite Standartları Uygulamaları (Kocaeli Seka Devlet Hastanesi Örneği).Yüksek Lisans Tezi, Beykent Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul. LeCompte, M.D. Goetz, J.P. (1982). Problems of Reliability and Validity in Ethnographic Research. Review of Educational Research, 52(1), 31-60. McCracken, G, (1988). The Long Interview, Sage Publications, London. Merriam, S.B. (2013). Nitel Araştırma Desen ve Uygulama İçin Bir Rehber, Ankara, Nobel Yayıncılık, 1-262. Miles, M.B., Huberman, A.M. (1994). Qualitative Data Analysis: An Expanded Sourcebook. London: SAGE Publications. Oksay, A. (2016). ‘’Sağlık Hizmetlerinde Kalite Tam Olarak Ne Demek?’’. Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 8(14), 181-192. Öter, V., Südaş, H.D. (2017). Algılanan Hizmet Kalitesinin Hasta Bağlılığı Üzerine Etkisi: Devlet Hastanesi Üzerine Bir İnceleme. Çukurova Üniversitesi İİBF Dergisi, 21 (2), 43-57. Öztaş, S. (2014). Sağlık Kurumlarında Kalite Yönetim Sistemleri ve Akreditasyon Çalışmaları Analizi (Keçiören Eğitim ve Araştırma Hastanesi, Ankara Numune Eğitim ve Araştırma Hastanesi Örneği). Yüksek Lisans Tezi, Atılım Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara. Punch, K.F. (2007). Sosyal Araştırmalara Giriş: Nicel ve Nitel Yaklaşımlar. Siyasal Kitapevi, 102-105. Sağlıkta Kalite ve Akreditasyon Daire Başkanlığı. (2017). Sağlıkta Kalite Standartları. Erişim tarihi 10 Mart 2018. Erişim adresi, http://www.kalite.saglik.gov.tr/TR,12679/saglikta-kalite-standartlari-sks.html. Straus, A., Corbin, J. (1990). Basics of Qualitative Research: Ground Theory Procedures and Techniques. Newbury Park, CA: Sage, 207-220. Tekin, H.H. (2006). Nitel Araştırma Yönteminin Bir Veri Toplama Tekniği Olarak Derinlemesine Görüşme. Sosyoloji Dergisi, 3(13), 101-116. Yıldırım, A., Şimşek, H. (2008). Sosyal Bilimlerde Nitel Araştırma Yöntemleri. Ankara: Seçkin Yayıncılık.
Toplam 1 adet kaynakça vardır.
Ayrıntılar
| Birincil Dil | Türkçe |
|---|---|
| Bölüm | Makaleler |
| Yazarlar | |
| Yayımlanma Tarihi | 18 Temmuz 2018 |
| Yayımlandığı Sayı | Yıl 2018 Cilt: 2 Sayı: 1 |
