Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

Çevrimiçi Sağlık İletişiminde Bilgilendirme Aracı Olarak Web Sayfası Kullanımı

Yıl 2021, , 27 - 65, 31.12.2021

İsmail Kocabaş

https://doi.org/10.54089/ecider.979312

Öz

Çalışma, Covid-19 gibi küresel bir sağlık sorunu karşısında çevrimiçi bir sağlık iletişim aracı olan web sayfasının bilgilendirme amaçlı olarak nasıl kullanıldığını ortaya koyarak geliştirilmesine yardımcı öneriler sunmayı amaçlamıştır. Bu kapsamda örneklemin belirlenmesinde amaçlı örneklem kullanılarak, 10.06.2021-25.06.2021 tarihleri arası sınırlılığında, Sağlık Bakanlığı’nın Covid-19 Bilgi Platformu web sayfası seçilmiştir. Çalışmada, bir web sayfasının sahip olması gereken niteliklere sahip olup olmadığını ortaya koymasının yanı sıra Covid-19’a ilişkin hedef kitleye yönelik hangi konularda bilgilendirme mesajlarının sunulduğu, mesajların iletilme biçimleri ve hedef kitlenin bilgilenme talep ettiği konulara yönelik cevapların verilip verilmediği sorgulanarak içerik analizi tekniğiyle tespit edilmiştir. Bu bağlamda, farklı araştırmacıların çalışmalarında yer alan içerik ölçütlerinin bir araya getirilmesiyle birlikte web sayfasının içeriği de dikkate alınarak Esrock & Leichty’in kullandığı mesaj iletme biçimleri ile Finn & Bria’nın web sayfası değerlendirme kriterleri üzerinden içerik çözümlemesi gerçekleştirilmiştir. Çalışma, hedef kitlelerin sağlık bilgisi arayışında interneti ve internet tabanlı sayfaları öncelikli olarak kullanmaları, yetkililerin bunu göz önünde bulundurarak etkili bir sağlık iletişimi gerçekleştirmeleri zorunluluğu ve konu çerçevesinde yapılmış araştırmaların sınırlı sayıda olması nedeniyle önem arz etmektedir. Çalışmanın sonucuna göre, web sayfasının sade, anlaşılır ve kolay kullanım sağlayıcı bir tasarımla, farklı iletişim ürünleriyle hedef gruplara yönelik güncel, doğru ve güvenilir bilgilendirme sunarak etkili bir şekilde çevrimiçi sağlık iletişimi aracı olarak kullanılmaya çalışıldığı söylenebilir. Ancak çalışmanın sonuçları bağlamında, 7/24 Sağlık Destek Hattı iletişim bilgilerine açık ve net şekilde büyük bir görselle ana sayfada yer verilmesi, entegre mesaj panosu yerleştirilerek yetkili ve uzmanlar tarafından soruların cevaplanması ve farklı dil seçeneklerinin de sunulması, web sayfası üzerinden etkili bir çevrimiçi iletişim gerçekleştirilmesine yardımcı öneriler olabilir. Öneriler ışığında, sağlık bilgisi arayışındaki bireylerin daha hızlı ve doğru bilgiyi elde ederek yanlış eğilimlerden sakınmasına ve diğer bilgi arayışındaki bireyleri de sakındırmasına yardımcı olabilir. Aksi takdirde sağlık konusunda çok fazla dezenformasyonun olduğu çevrimiçi platformlarda yanlış bilgiyle gerçekleştirilen tedavi ve yöntemler neticesinde olumsuz sonuçların ortaya çıkması kaçınılmaz olacaktır.
Anahtar Kelimeler: Çevrimiçi Sağlık İletişimi, Bilgilendirme Araçları, Web Sayfası, Bilgi Yönetimi, Covid-19 Bilgi Platformu

Anahtar Kelimeler

Çevrimiçi Sağlık İletişimi Bilgilendirme Araçları Web Sayfası Bilgi Yönetimi Covid-19 Bilgi Platformu

Destekleyen Kurum

Destekleyen kurum bulunmamaktadır.

Proje Numarası

Proje değildir.

Teşekkür

...

Kaynakça

  • KAYNAKÇA Akbolat, M., & Ünal, Ö. (2018). Sağlık iletişimi. M. Akbolat, & M. C. (Eds.), Prof. Dr. Gültekin yıldız anı kitabı (s. 1-20). Sakarya Üniversitesi Basımevi.
  • Akça, Y., & Özer, G. (2012). Teknoloji kabul modeli’nin kurumsal kaynak planlaması uygulamalarında kullanılması. Business and Economics Research Journal, 3(2), 79-96.
  • Akdenizli, B. (2012). Gazete haberciliğinde içerik çözümleme yöntem ve tekniği: Sunum ve temsil üzerine bir uygulama ve değerlendirme. B. Akdenizli (Eds.), Yazılı Metin Çözümleme (s. 133-162). Ütopya Yayınları.
  • Aras, M., Özdemir, Y., & Bayraktaroğlu, S. (2015). İnsan kaynakları bilgi sistemlerine yönelik algıların teknoloji kabul modeli ile incelenmesi. Ege Akademik Bakış, 15(3), 343-351.
  • Aziz, A. (2011). Sosyal Bilimlerde Araştırma Yöntemleri ve Teknikleri (6 b.). Nobel Yayınları.
  • Belt, T. H., Engelen, L. J., Berben, S. A., Teerenstra, S., Samsom, M., & Schoonhoven, L. (2013). Internet and social media for health-related information and communication in health care:Preferences of the dutch general population. Journal of Medical Internet Research, 15(10), 1-11.
  • Bergen, C., & Berg, M. (2004). Developing the information strategy. M. Berg (Eds.), Health Information Management (s. 137-164). Routledge Publishing.
  • Bernhardt, J. M., & Cameron, K. A. (2003). Accessing, understanding, and applying health communication messages: The challenge of health literacy. T. L. Thompson, A. M. Dorsey, K. I. Miller, & R. Parrott (Eds.), Handbook of Health Communication (s. 583-608). Lawrence Erlbaum Associates, Inc.
  • Berry, D. (2007). Health communication theory and practice. Open University Press. Chiou, W.-C., Lin, C.-C., & Perng, C. (2010). A strategic framework for website evaluation based on a review of the literature from 1995-2006. Information & Management, 47, 282-290.
  • Cline, R. J. (2003). Everyday interpersonal communication and health. T. Thompson, A. Dorsey, K. Miller, & R. Parrott (Eds.), Handbook of Health Communication (s. 285-318). Lawrence Erlbaum Associates, Inc.
  • Coiera, E. (2004). Designing interactions. M. Berg (Eds.), Health Information Management (s. 97-118). Routledge Publishing.
  • Darı, A. B. (2017). Sosyal medya ve sağlık. 21. Yüzyılda Eğitim ve Toplum, 6(18), 731-758.
  • Davis, F. D. (1989). Perceived usefullness, perceived ease of use and user accept. MIS Quarterly, 13(3), 319-339.
  • Davis, F. D., Bagozzi, R. P., & Warshaw, P. R. (1989). User acceptance of computer technology: comparison of two theoretical models. Management Science, 35(8), 982-1003.
  • Doğanyiğit, S. Ö., & Peltekoğlu, F. B. (2019). Sağlık iletişiminde çevrim içi sosyal destek sitelerine katılım düzeyi: Kanser hastalarının kullanım davranışlarına yönelik araştırma. Uluslararası Halkla İlişkiler ve Reklam Çalışmaları E-Dergisi, 2(2), 97-117.
  • Edgar, T., Freimuth, V., & Hammond, S. L. (2003). Lessons learned from the field on prevention and health campaigns. T. L. Thompson, A. M. Dorsey, K. I. Miller, & R. Parrott (Eds.), Handbook of Health Communication (s. 625-636). Lawrence Erlbaum Associates, Inc.
  • Esrock, S. L., & Leichty, G. B. (1998). Social responsibiltiy and corporate web pages: Self presentation or agenda setting. Public Relations Review, 24(3), 305-319.
  • Esrock, S. L., & Leichty, G. B. (1999). Corporate world wide web pages: Serving the news media and other publics. Journalism & Mass Communication Quarterly, 76(3), 456-467.
  • Esrock, S. L., & Leichty, G. B. (2000). Organization of corporate web pages: Publics and functions. Public Relations Review, 26(3), 327–344.
  • Eşitti, Ş. (2015). Bilgi çağında problemli internet kullanımı ve enformasyon obezitesi: Problemli internet kullanımı ölçeğinin üniversite öğrencilerine uygulanması. İstanbul Üniversitesi İletişim Fakültesi Dergisi, II(49), 75-97.
  • Fidan, M., & Yetiş, A. (2018). Sağlık iletişiminde algı: kamu spotları üzerine bir araştırma. Selçuk İletişim Dergisi, 11(2), 159-178.
  • Finn, N. B., & Bria, W. F. (2009). Digital communication in medical practice. Springer Science Publishing. Gaudinat, A., Cruchet, S., Boyer, C., & Chrawdhry, P. (2011). Enriching the trustworthiness of health-related web pages. Health Informatics Journal, 17(2), 116-126.
  • Gökçe, O. (2006). İçerik analizi: kurumsal ve pratik bilgiler. Siyasal Kitabevi.
  • Görkemli, N. (2017). Sağlık iletişiminde internet kullanımı üzerine bir araştırma. The Turkish Online Journal of Design, Art and Communication, 7(1), 122-138.
  • Günler, O. E. (2015). Bilgi toplumunda internetin önemi ve sağlık üzerindeki etkileri. KMÜ Sosyal ve Ekonomik Araştırmalar Dergisi, 17(29), 33-40.
  • Huisman, B. (2004). Information strategy: An introduction. M. Berg (Eds.), Health Information Management (s. 120-136). Routledge Publishing.
  • Hülür, A. B. (2016). Sağlık iletişimi, medya ve etik: Bir sağlık haberinin analizi. CBÜ Sosyal Bilimler Dergisi, 14(1), 156-174.
  • Ingenhoff, D., & Koelling, A. M. (2009). The potential of web sites as a relationship building tool for charitable fundraising npos. Public Relations Review, 35, 66-73.
  • Institute of Medicine. (2009). Health literacy, e-health, and communication: putting the consumer first: workshop summary. The National Academies Press.
  • Kara, T. (2017). Instagram’ın sağlık iletişimi bağlamında kullanımı:Özel hastaneler üzerine bir inceleme. Global Media Journal, 7(14), 7-22.
  • Ki, E.-J., & Hon, L. C. (2006). Relationship maintenance strategies on fortune 500 company web sites. Journal of Communication Management, 10(1), 27-43.
  • Kilit, D. Ö., & Eke, E. (2019). Bireylerin sağlık bilgisi arama davranışlarının değerlendirilmesi: Isparta ili örneği. Hacettepe Sağlık İdaresi Dergisi, 22(2), 401-436.
  • Kim, D., Nam, Y., & Kan, S. (2010). An analysis of corporate environmental responsibility on the global corporate web sites and their dialogic principles. Public Relations Review, 36, 285-288.
  • Korda, H., & Itani, Z. (2013). Harnessing social media for health promotion and behavior change. Health Promotion Practice, 14(1), 15-23.
  • Nazlı, R. S., & Bağ, S. M. (2020). Yeni medya ve sağlık ilişkisi. Abant Kültürel Araştırmalar Dergisi, 5(9), 82-95.
  • Özer, Ö., Şantaş, F., & Budak, F. (2012). Sağlık web sitelerinin kullanım düzeylerinin incelenmesi: Örnek bir uygulama. Gümüşhane Üniversitesi İletişim Fakültesi Dergisi, 1(4), 128-140.
  • Öztürk, C., & Vardarlıer, P. (2020). Sağlığın geliştirilmesi ve sağlık iletişimi: sağlık kurumlarının sosyal medya mecra kullanımının incelenmesi. Modern Leisure Studies, 2(1), 33-56.
  • Park, H., & Reber, B. H. (2008). Relationship building and the use of web sites: how fortune 500 corporations use their web sites to build relationships. Public Relations Review, 34, 409-411.
  • Park, J., Lee, H., & Hong, H. (2013). The analysis of self-presentation of fortune 500 corporationsin corporate web sites. Business & Society, XX(X), 1-32.
  • Park, S., Boatwright, B., & Avery, E. J. (2019). Information channel preference in health crisis: exploring the roles of perceived risk, preparedness, knowledge, and ıntent to follow directives. Public Relations Review, 45(5), 1-9.
  • Parrott, R., & Steiner, C. (2003). Lessons learned about academic and public health collaborations in the conduct of community-based research. T. L. Thompson, A. M. Dorsey, K. I. Miller, & R. Parrott (Eds.), Handbook of Health Communication (s. 637-650). Lawrence Erlbaum Associates, Inc.
  • Parvanta, S., & Parvanta, C. (2011). It’s a multimedia world. C. F. Parvanta, D. E. Nelson, S. A. Parvanta, & R. N. Harner (Eds.), Essentials of Public Health Communication (s. 205-240). Jones & Bartlett Learning.
  • Remington, P. L., Booske, B. C., & Kindig, D. (2011). “What” to communicate? understanding population health. C. F. Parvanta, D. E. Nelson, S. A. Parvanta, & R. N. Harner (Eds.), Essentials of Public Health Communication (s. 75-90). Jones & Bartlett Learning.
  • Rimal, R. N., & Adkins, A. D. (2003). Using computers to narrowcast health messages: The role of audience segmentation, targeting, and tailoring in health promotion. T. Thompson, A. Dorsey, K. Miller, & R. Parrott (Eds.), Handbook of Health Communication (s. 497-515). Lawrence Erlbaum Associates, Inc.
  • Salmon, C. T., & Atkin, C. (2003). Using media campaigns for health promotion. T. L. Thompson, A. M. Dorsey, K. I. Miller, & R. Parrott (Eds.), Handbook of Health Communication (s. 449-472). Lawrence Erlbaum Associates, Inc.
  • Scherer, C. W., & Juanillo, N. K. (2003). The continuing challenge of community health risk management and communication. T. L. Thompson, A. M. Dorsey, K. I. Miller, & R. Parrott (Eds.), Handbook of Health Communication (s. 221-241). Lawrence Erlbaum Associates, Inc.
  • Schwartz, K. L., Roe, T., Northrup, J., Meza, J., Seifeldin, R., & Neale, A. V. (2006). Family medicine patients’ use of the internet for health information: A metronet study. Journal of American Board of Family Medicine, 19(1), 39-45.
  • Shin, W., Pang, A., & Kim, H. J. (2015). Building relationships trough ıntegrated online media global organizations’ use of brand web sites, facebook and twitter. Journal of Business and Technical Communication, 1-37.
  • T.C. Sağlık Bakanlığı. (2021, Haziran 22). COVID-19 bilgilendirme platformu. T.C. sağlık bakanlığı covid-19 bilgilendirme platformu. https://covid19.saglik.gov.tr/
  • Tanyıldızı, N. İ. (2020). Covid-19 salgını sürecinde sağlık iletişiminde sosyal medya kullanımı. İksad Yayınevi.
  • Taşkıran, H. B., & Yıldız, E. (2019). Sağlığa ilişkin risklerin önlenmesi bağlamında sağlık iletişimi kampanyalarının ve yeni medyanın rolü. Dördüncü Kuvvet Uluslararası Hakemli Dergisi, 2(2), 111-133.
  • Tezcan, C. (2016). Sağlığa yenilikçi bir bakış açısı: Mobil sağlık. Tüsiad Yayınları.
  • Thomas, R. K. (2006). Health communication. Springer Science+Business Media, Inc.
  • TÜİK. (2020). Hanehalkı bilişim teknolojileri (bt) kullanım araştırması. Ankara: Türkiye İstatistik Kurumu. 6, 3, 2021, https://data.tuik.gov.tr/Bulten/Index?p=Hanehalki-Bilisim-Teknolojileri-(BT)-Kullanim-Arastirmasi-2020-33679
  • Vardarlıer, P., & Öztürk, C. (2020). Sağlık iletişiminde sosyal medya kullanımının rolü. Sosyolojik Düşün, 5(1), 1-18.
  • Yılmaz, E. (2015). Hastaların güçlendirilmesi ve sağlık okuryazarlığı. F. Yıldırım, & A. Keser (Eds.), Sağlık okuryazarlığı (s. 29-38). Ankara Üniversitesi Basımevi.
  • Zülfikar, H. (2014). Hastaların internet kullanımı ve elektronik ortamdaki sağlık bilgilerine erişim davranışları. Florence Nightingale Hemşirelik Dergisi, 22(1), 46-52.

The Use Of Web Page As An Information Tool In Online Health Communication

Yıl 2021, , 27 - 65, 31.12.2021

İsmail Kocabaş

https://doi.org/10.54089/ecider.979312

Öz

The study aimed to provide recommendations to help improve by revealing how the web page, which is an online health communication tool, was used for informational purposes in the face of a global health problem such as Covid-19. In this context, the Covid-19 Information Platform web page of the Ministry of Health was selected for the limitation of 10.06.2021-25.06.2021 by using purposeful sampling to determine the sample. In the study, it was determined by content analysis technique by questioning whether a web page has the qualities it should have, as well as which information messages are presented to the target audience related to Covid-19, how the messages are transmitted and whether the answers are given to the subjects that the target audience demands information. In this context, content analysis was performed based on the message delivery methods used by Esrock & Leichty and web page evaluation criteria by Finn & Bria’s, taking into account the content of the web page, as well as the content criteria included in the work of different researchers. The study is important because the target audiences primarily use the internet and internet-based pages in search of health information, the authorities have to carry out effective health communication taking this into account, and the limited number of researches conducted on the subject. According to the results of the study, it can be said that the web page is effectively used as a tool for online health communication by providing up-to-date, accurate and reliable information for target groups with different communication products with a simple, understandable and easy-to-use design. However, in the context of the results of the study, providing 24/7 Health Support Line contact information with a clearly and distinctly granting of larger image on the main page, answering the questions by authorities and experts by emplacementing integrated message boards and presenting different language options, through the Web page to the realization of effective online health communication there may be some helpful suggestions. In light of the recommendations, it can help individuals in search of health information avoid false trends by obtaining faster and more accurate information, and also prevent other individuals in search of information. Otherwise, negative consequences will inevitably arise as a result of treatment and methods performed with false information on online platforms where there is a lot of disinformation about health.
Keywords: Online Health Communication, Information Tools, Web Page, Information Management, Covid-19 Information Platform

Anahtar Kelimeler

Online Health Communication Information Tools Web Page Information Management Covid-19 Information Platform

Proje Numarası

Proje değildir.

Kaynakça

  • KAYNAKÇA Akbolat, M., & Ünal, Ö. (2018). Sağlık iletişimi. M. Akbolat, & M. C. (Eds.), Prof. Dr. Gültekin yıldız anı kitabı (s. 1-20). Sakarya Üniversitesi Basımevi.
  • Akça, Y., & Özer, G. (2012). Teknoloji kabul modeli’nin kurumsal kaynak planlaması uygulamalarında kullanılması. Business and Economics Research Journal, 3(2), 79-96.
  • Akdenizli, B. (2012). Gazete haberciliğinde içerik çözümleme yöntem ve tekniği: Sunum ve temsil üzerine bir uygulama ve değerlendirme. B. Akdenizli (Eds.), Yazılı Metin Çözümleme (s. 133-162). Ütopya Yayınları.
  • Aras, M., Özdemir, Y., & Bayraktaroğlu, S. (2015). İnsan kaynakları bilgi sistemlerine yönelik algıların teknoloji kabul modeli ile incelenmesi. Ege Akademik Bakış, 15(3), 343-351.
  • Aziz, A. (2011). Sosyal Bilimlerde Araştırma Yöntemleri ve Teknikleri (6 b.). Nobel Yayınları.
  • Belt, T. H., Engelen, L. J., Berben, S. A., Teerenstra, S., Samsom, M., & Schoonhoven, L. (2013). Internet and social media for health-related information and communication in health care:Preferences of the dutch general population. Journal of Medical Internet Research, 15(10), 1-11.
  • Bergen, C., & Berg, M. (2004). Developing the information strategy. M. Berg (Eds.), Health Information Management (s. 137-164). Routledge Publishing.
  • Bernhardt, J. M., & Cameron, K. A. (2003). Accessing, understanding, and applying health communication messages: The challenge of health literacy. T. L. Thompson, A. M. Dorsey, K. I. Miller, & R. Parrott (Eds.), Handbook of Health Communication (s. 583-608). Lawrence Erlbaum Associates, Inc.
  • Berry, D. (2007). Health communication theory and practice. Open University Press. Chiou, W.-C., Lin, C.-C., & Perng, C. (2010). A strategic framework for website evaluation based on a review of the literature from 1995-2006. Information & Management, 47, 282-290.
  • Cline, R. J. (2003). Everyday interpersonal communication and health. T. Thompson, A. Dorsey, K. Miller, & R. Parrott (Eds.), Handbook of Health Communication (s. 285-318). Lawrence Erlbaum Associates, Inc.
  • Coiera, E. (2004). Designing interactions. M. Berg (Eds.), Health Information Management (s. 97-118). Routledge Publishing.
  • Darı, A. B. (2017). Sosyal medya ve sağlık. 21. Yüzyılda Eğitim ve Toplum, 6(18), 731-758.
  • Davis, F. D. (1989). Perceived usefullness, perceived ease of use and user accept. MIS Quarterly, 13(3), 319-339.
  • Davis, F. D., Bagozzi, R. P., & Warshaw, P. R. (1989). User acceptance of computer technology: comparison of two theoretical models. Management Science, 35(8), 982-1003.
  • Doğanyiğit, S. Ö., & Peltekoğlu, F. B. (2019). Sağlık iletişiminde çevrim içi sosyal destek sitelerine katılım düzeyi: Kanser hastalarının kullanım davranışlarına yönelik araştırma. Uluslararası Halkla İlişkiler ve Reklam Çalışmaları E-Dergisi, 2(2), 97-117.
  • Edgar, T., Freimuth, V., & Hammond, S. L. (2003). Lessons learned from the field on prevention and health campaigns. T. L. Thompson, A. M. Dorsey, K. I. Miller, & R. Parrott (Eds.), Handbook of Health Communication (s. 625-636). Lawrence Erlbaum Associates, Inc.
  • Esrock, S. L., & Leichty, G. B. (1998). Social responsibiltiy and corporate web pages: Self presentation or agenda setting. Public Relations Review, 24(3), 305-319.
  • Esrock, S. L., & Leichty, G. B. (1999). Corporate world wide web pages: Serving the news media and other publics. Journalism & Mass Communication Quarterly, 76(3), 456-467.
  • Esrock, S. L., & Leichty, G. B. (2000). Organization of corporate web pages: Publics and functions. Public Relations Review, 26(3), 327–344.
  • Eşitti, Ş. (2015). Bilgi çağında problemli internet kullanımı ve enformasyon obezitesi: Problemli internet kullanımı ölçeğinin üniversite öğrencilerine uygulanması. İstanbul Üniversitesi İletişim Fakültesi Dergisi, II(49), 75-97.
  • Fidan, M., & Yetiş, A. (2018). Sağlık iletişiminde algı: kamu spotları üzerine bir araştırma. Selçuk İletişim Dergisi, 11(2), 159-178.
  • Finn, N. B., & Bria, W. F. (2009). Digital communication in medical practice. Springer Science Publishing. Gaudinat, A., Cruchet, S., Boyer, C., & Chrawdhry, P. (2011). Enriching the trustworthiness of health-related web pages. Health Informatics Journal, 17(2), 116-126.
  • Gökçe, O. (2006). İçerik analizi: kurumsal ve pratik bilgiler. Siyasal Kitabevi.
  • Görkemli, N. (2017). Sağlık iletişiminde internet kullanımı üzerine bir araştırma. The Turkish Online Journal of Design, Art and Communication, 7(1), 122-138.
  • Günler, O. E. (2015). Bilgi toplumunda internetin önemi ve sağlık üzerindeki etkileri. KMÜ Sosyal ve Ekonomik Araştırmalar Dergisi, 17(29), 33-40.
  • Huisman, B. (2004). Information strategy: An introduction. M. Berg (Eds.), Health Information Management (s. 120-136). Routledge Publishing.
  • Hülür, A. B. (2016). Sağlık iletişimi, medya ve etik: Bir sağlık haberinin analizi. CBÜ Sosyal Bilimler Dergisi, 14(1), 156-174.
  • Ingenhoff, D., & Koelling, A. M. (2009). The potential of web sites as a relationship building tool for charitable fundraising npos. Public Relations Review, 35, 66-73.
  • Institute of Medicine. (2009). Health literacy, e-health, and communication: putting the consumer first: workshop summary. The National Academies Press.
  • Kara, T. (2017). Instagram’ın sağlık iletişimi bağlamında kullanımı:Özel hastaneler üzerine bir inceleme. Global Media Journal, 7(14), 7-22.
  • Ki, E.-J., & Hon, L. C. (2006). Relationship maintenance strategies on fortune 500 company web sites. Journal of Communication Management, 10(1), 27-43.
  • Kilit, D. Ö., & Eke, E. (2019). Bireylerin sağlık bilgisi arama davranışlarının değerlendirilmesi: Isparta ili örneği. Hacettepe Sağlık İdaresi Dergisi, 22(2), 401-436.
  • Kim, D., Nam, Y., & Kan, S. (2010). An analysis of corporate environmental responsibility on the global corporate web sites and their dialogic principles. Public Relations Review, 36, 285-288.
  • Korda, H., & Itani, Z. (2013). Harnessing social media for health promotion and behavior change. Health Promotion Practice, 14(1), 15-23.
  • Nazlı, R. S., & Bağ, S. M. (2020). Yeni medya ve sağlık ilişkisi. Abant Kültürel Araştırmalar Dergisi, 5(9), 82-95.
  • Özer, Ö., Şantaş, F., & Budak, F. (2012). Sağlık web sitelerinin kullanım düzeylerinin incelenmesi: Örnek bir uygulama. Gümüşhane Üniversitesi İletişim Fakültesi Dergisi, 1(4), 128-140.
  • Öztürk, C., & Vardarlıer, P. (2020). Sağlığın geliştirilmesi ve sağlık iletişimi: sağlık kurumlarının sosyal medya mecra kullanımının incelenmesi. Modern Leisure Studies, 2(1), 33-56.
  • Park, H., & Reber, B. H. (2008). Relationship building and the use of web sites: how fortune 500 corporations use their web sites to build relationships. Public Relations Review, 34, 409-411.
  • Park, J., Lee, H., & Hong, H. (2013). The analysis of self-presentation of fortune 500 corporationsin corporate web sites. Business & Society, XX(X), 1-32.
  • Park, S., Boatwright, B., & Avery, E. J. (2019). Information channel preference in health crisis: exploring the roles of perceived risk, preparedness, knowledge, and ıntent to follow directives. Public Relations Review, 45(5), 1-9.
  • Parrott, R., & Steiner, C. (2003). Lessons learned about academic and public health collaborations in the conduct of community-based research. T. L. Thompson, A. M. Dorsey, K. I. Miller, & R. Parrott (Eds.), Handbook of Health Communication (s. 637-650). Lawrence Erlbaum Associates, Inc.
  • Parvanta, S., & Parvanta, C. (2011). It’s a multimedia world. C. F. Parvanta, D. E. Nelson, S. A. Parvanta, & R. N. Harner (Eds.), Essentials of Public Health Communication (s. 205-240). Jones & Bartlett Learning.
  • Remington, P. L., Booske, B. C., & Kindig, D. (2011). “What” to communicate? understanding population health. C. F. Parvanta, D. E. Nelson, S. A. Parvanta, & R. N. Harner (Eds.), Essentials of Public Health Communication (s. 75-90). Jones & Bartlett Learning.
  • Rimal, R. N., & Adkins, A. D. (2003). Using computers to narrowcast health messages: The role of audience segmentation, targeting, and tailoring in health promotion. T. Thompson, A. Dorsey, K. Miller, & R. Parrott (Eds.), Handbook of Health Communication (s. 497-515). Lawrence Erlbaum Associates, Inc.
  • Salmon, C. T., & Atkin, C. (2003). Using media campaigns for health promotion. T. L. Thompson, A. M. Dorsey, K. I. Miller, & R. Parrott (Eds.), Handbook of Health Communication (s. 449-472). Lawrence Erlbaum Associates, Inc.
  • Scherer, C. W., & Juanillo, N. K. (2003). The continuing challenge of community health risk management and communication. T. L. Thompson, A. M. Dorsey, K. I. Miller, & R. Parrott (Eds.), Handbook of Health Communication (s. 221-241). Lawrence Erlbaum Associates, Inc.
  • Schwartz, K. L., Roe, T., Northrup, J., Meza, J., Seifeldin, R., & Neale, A. V. (2006). Family medicine patients’ use of the internet for health information: A metronet study. Journal of American Board of Family Medicine, 19(1), 39-45.
  • Shin, W., Pang, A., & Kim, H. J. (2015). Building relationships trough ıntegrated online media global organizations’ use of brand web sites, facebook and twitter. Journal of Business and Technical Communication, 1-37.
  • T.C. Sağlık Bakanlığı. (2021, Haziran 22). COVID-19 bilgilendirme platformu. T.C. sağlık bakanlığı covid-19 bilgilendirme platformu. https://covid19.saglik.gov.tr/
  • Tanyıldızı, N. İ. (2020). Covid-19 salgını sürecinde sağlık iletişiminde sosyal medya kullanımı. İksad Yayınevi.
  • Taşkıran, H. B., & Yıldız, E. (2019). Sağlığa ilişkin risklerin önlenmesi bağlamında sağlık iletişimi kampanyalarının ve yeni medyanın rolü. Dördüncü Kuvvet Uluslararası Hakemli Dergisi, 2(2), 111-133.
  • Tezcan, C. (2016). Sağlığa yenilikçi bir bakış açısı: Mobil sağlık. Tüsiad Yayınları.
  • Thomas, R. K. (2006). Health communication. Springer Science+Business Media, Inc.
  • TÜİK. (2020). Hanehalkı bilişim teknolojileri (bt) kullanım araştırması. Ankara: Türkiye İstatistik Kurumu. 6, 3, 2021, https://data.tuik.gov.tr/Bulten/Index?p=Hanehalki-Bilisim-Teknolojileri-(BT)-Kullanim-Arastirmasi-2020-33679
  • Vardarlıer, P., & Öztürk, C. (2020). Sağlık iletişiminde sosyal medya kullanımının rolü. Sosyolojik Düşün, 5(1), 1-18.
  • Yılmaz, E. (2015). Hastaların güçlendirilmesi ve sağlık okuryazarlığı. F. Yıldırım, & A. Keser (Eds.), Sağlık okuryazarlığı (s. 29-38). Ankara Üniversitesi Basımevi.
  • Zülfikar, H. (2014). Hastaların internet kullanımı ve elektronik ortamdaki sağlık bilgilerine erişim davranışları. Florence Nightingale Hemşirelik Dergisi, 22(1), 46-52.
Toplam 57 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Konular İletişim ve Medya Çalışmaları, Halkla İlişkiler
Bölüm Makaleler
Yazarlar

İsmail Kocabaş 0000-0003-4833-9700

Proje Numarası Proje değildir.
Yayımlanma Tarihi 31 Aralık 2021
Gönderilme Tarihi 5 Ağustos 2021
Yayımlandığı Sayı Yıl 2021

Kaynak Göster

APA Kocabaş, İ. (2021). Çevrimiçi Sağlık İletişiminde Bilgilendirme Aracı Olarak Web Sayfası Kullanımı. Elektronik Cumhuriyet İletişim Dergisi, 3(2), 27-65. https://doi.org/10.54089/ecider.979312