Tez Özeti
Yıl 2021,
, 185 - 210, 31.12.2021
Öz
Sosyal medya platformlarından biri olan Twitter’ın üniversite öğrencileri tarafından siyasal katılım sürecindeki kullanımını tespit etmeyi amaçlayan bu araştırma, nicel araştırma yöntemlerinden ilişkisel tarama modelinde tasarlanmıştır. Araştırma grubunu 18-26 yaş aralığındaki 500 öğrenci oluşturmuştur. Araştırmada veri toplama aracı olarak Kişisel Bilgi Formu ve Twitter’da Siyasal Katılım Ölçeği kullanılmıştır. Araştırma verilerinin analizinde IBM SPSS Statistics v20.0 paket programından yararlanılmış ve frekans analizi, bağımsız örneklem t-testi, tek yönlü varyans analizi ve Pearson Momentler Çarpımı Korelasyon Katsayısı kullanılmıştır. Araştırma sonucunda Twitter’da siyasal katılım düzeyinin cinsiyete, yaşa, kullanım zamanına, günlük kullanım sıklığına, takipçi sayısına ve kullanım amacına göre farklılaştığı gözlenirken; öğrenim görülen fakülteye göre farklılaşmadığı görülmüştür. Oy verilen/oy vermeyi düşünülen partiye bağlılık derecesi ve siyasi konular ile siyasal kampanyalara ilgi düzeyi arttıkça Twitter’da siyasal katılım düzeyinin de arttığı bulunmuştur.
Anahtar Kelimeler
Kaynakça
- Akıncı, S. (2014). Siyasal katılımın toplumsal dinamikleri ve kitle iletişim araçları. Karadeniz Teknik Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Sosyal Bilimler Dergisi, 8, 305-322.
- Altan, C. (2011). Eğitim-siyasal eğilim ilişkisi: Mersin örneği. C.Ü. İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, 12(1), 313-329.
- Altuntaş, A. (2019). Siyasal katılım sürecinde gençliğin rolü ve sosyal medya etkisi (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Necmettin Erbakan Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Konya.
- Anduiza, E., Cantijoch, M., & Gallego, A. (2009). Political participation and the internet, information. Communication & Society, 12(6), 860-878.
- Atik, A. (2015). Alternatif bir haber ortamı olarak sosyal medyanın manipülatif yapısı. S.E. Karakulakoğlu ve Ö. Uğurlu (Ed.), İletişim Çalışmalarında Dijital Yaklaşımlar Twitter içinde (s. 33-58). Ankara: Heretik Basın Yayın.
- Aziz, A. (2014). Siyasal iletişim. Ankara: Nobel Yayıncılık.
- Balcı, Ş., & Sarıtaş, H. (2015). Facebook ve siyasal katılım: 2014 Yerel Seçimleri Araştırması. Türkiyat Araştırmaları Dergisi, 7, 511-535.
- Calenda, D., & Meijer, A. (2009). Young people, the Internet and political participation. Information, Communication & Society, 12(6), 879–898.
- Cho, W. K. T., & Rudolph, T. J. (2008). Emanating political participation: Untangling the spatial structure behind participation. British Journal of Political Science, 38(2), 273-289.
- Çakan, M. (2017). Değerler bağlamında gençlerin politik katılım düzeylerinin belirlenmesi (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Çağ Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Mersin.
- de Moor, J. (2016). The two-dimensional structure of political opportunities: A quantitative and mixed methods analysis of the effect of political opportunity structures on nonelectoral participation [PhD dissertation]. University of Antwerp.
- Doğan, A., & Alptekin, G. (2019). Milletvekili adaylarının sosyal medya kullanım düzeyleri: 24 Haziran Genel Seçimleri Elazığ ve Eskişehir örneği. Karadeniz Sosyal Bilimler Dergisi, 11(21), 359-376.
- Duran, H. (2005). Siyasal katılmayı etkileyen faktörler üzerine bir araştırma: Tavşanlı-Kütahya örneği. Dumlupınar Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 13, 131-152.
- Elciyar, K. (2016). Sosyal medyanın üniversite öğrencilerinin siyasal katılım davranışlarına etkisi (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Anadolu Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Eskişehir.
- Erdinç, İ. E. (2018). Üniversite gençliği bağlamında siyasal katılım ve kişilik özellikleri arasındaki ilişki. Gümüşhane Üniversitesi İletişim Fakültesi Elektronik Dergisi 6(1), 194-223.
- Eser, H. B., & Güler, Ö. (2015). İnternet ve sosyal ağların siyasal katılım üzerine etkisi- SDÜ örnek olayı. Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 7(12), 196-219.
- Eser, H. B., & Sarışahin, P. (2016). Cinsiyet- siyasal katılım ilişkisi: SDÜ örnek olayı. Süleyman Demirel Üniversitesi Vizyoner Dergisi, 7(15), 38-58.
- Göksu, V. (2015). Sosyal medyanın kamuoyu oluşturma ve siyasal katılma üzerine etkileri: Kuramsal ve ampirik bir analiz (Yayımlanmamış Doktora Tezi). Selçuk Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Konya.
- Görgülü, B. (2018). Gençlerin siyasal katılım sürecinde sosyal medyanın rolü (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Selçuk Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Konya.
- Güler, Ş., & Sezgin, M. (2019). Twitter’da Siyasal Katılım Ölçeği (TSKÖ). Anadolu Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 19(2), 517-530.
- İşliyen, M. (2015). Siyasal katılım sürecinde sosyal medyanın rolü ve etkileri (Yayımlanmamış doktora tezi). Selçuk Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Konya.
- Karp, J. A., & Banducci, S. A. (2008). When politics is not just a man's game: Women's representation and political engagement. Electoral Studies, 27, 105-115.
- Klein, H. (2005). The Right to Political Participation and the Information Society. Paper presented at the Global Democracy Conference, Montreal, Canada.
- Köseoğlu, Y., & Al, H. (2013). Bir siyasal propaganda aracı olarak sosyal medya. Akademik İncelemeler Dergisi, 8(3), 103-125.
- Landsbergen, D. (2010). Government as part of the revolution: Using social media to achieve public goals. Electronic Journal of e-Government, 8(2), 135-147.
- Laurell, C., & Sandström, C. (2014). Disruption and social media: Entrant firms as institutional entrepreneurs. International Journal of Innovation Management, 18(3), 1-17.
- Marien, S., Hooghe, M., & Quintelier, E. (2010). Inequalities in non-ınstitutionalized forms of political participation: A multilevel analysis for 25 countries. Political Studies, 58(1), 187-213.
- Meriç, Ö. (2014). Dijital demokrasi: Türkiye’de yeni medya ve siyasal katılım örneği (Yayımlanmamış doktora tezi). Maltepe Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
- Mondak, J. J., & Anderson, M. R. (2004). The knowledge gap: A reexamination of gender-based differences in political knowledge. Journal of Politics, 66(2), 492-512.
- Özkaynar, K., Altunışık, R., & Yolcu, T. (2017). Facebook ve Twitter kullanıcılarının siyasal katılım eğilimlerinin incelenmesi üzerine bir araştırma. Siyaset, Ekonomi Ve Yönetim Araştırmaları Dergisi, 5(5), 99-109.
- Özyurt, C. (2010). Üniversite öğrencilerinin siyasal katılım davranışları: 29 Mart 2009 Yerel Seçimleri Balıkesir örneği. Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, 9(33), 289-320.
- Shaffer-Hudkins, E., Johnson, N., Melton, S., & Wingert, A. (2014). Social media use among individuals with diabetes. International Journal of communication and health, 4, 38-43.
- Solis, B., & Breakenridge, D. (2009). Putting the public back in public relations. New Jersey: Pearson Education.
- Şener, G., Emre, P. Ö., & Akyıldız, F. (2015). Türkiye’de sosyal medyanın siyasi katılıma etkileri. Folklor/Edebiyat Dergisi, 21(83), 75-98.
- Şimşek, S. (2010). İletişim teknolojilerinin haberleşme araçlarındaki gelişimi ve bu araçlara maddi gelir sağlayan reklamlarda kullanımı. Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Meslek Yüksek Okulu Dergisi, 13(1), 97-118.
- Tatar, T. (1997). Siyaset sosyolojisi. İstanbul: Turan Yayıncılık.
- Tekin, G. (2015). Gençlerin siyasal katılımında kitle iletişim araçlarının rolü (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Selçuk Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Konya.
- Tokgöz, O. (2008). Siyasal iletişimi anlamak. Ankara: İmge Kitabevi Yayınları.
- Verba, S., Burns, N., & Schlozman, K. L. (1997). Knowing and caring about politics: Gender and political engagement. The Journal of Politics, 59(4), 1051-1072.
- Wellman, B., Haase, A. Q., Witte, J., & Hampton, K. (2001). Does the Internet ıncrease, decrease, or supplement social capital? Social Networks, Participation, and Community Commitment. American Behavioral Scientist, 45(3), 436-455.
Yıl 2021,
, 185 - 210, 31.12.2021
Öz
This research, which aims to determine the use of Twitter, one of the social media platforms, by university students in the process of political participation, was designed in the relational survey model, which is one of the quantitative research methods. The research group consisted of 500 students between the ages of 18-26. Personal Information Form and Political Participation Scale on Twitter were used as data collection tools in the research. In analyzing the research data, IBM SPSS Statistics v20.0 package program was used and frequency analysis, independent sample t-test, one-way variance analysis and Correlation Coefficient of Pearson Moments Product were used. As a result of the research, it was observed that the level of political participation in Twitter differs according to gender, age, usage time, daily usage frequency, number of followers, and the purpose of using, but it did not differ according to the faculty. As the degree of loyalty to the party that was voted/thought to vote and the level of interest in political issues and political campaigns increased, the level of political participation in Twitter increased.
Anahtar Kelimeler
Kaynakça
- Akıncı, S. (2014). Siyasal katılımın toplumsal dinamikleri ve kitle iletişim araçları. Karadeniz Teknik Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Sosyal Bilimler Dergisi, 8, 305-322.
- Altan, C. (2011). Eğitim-siyasal eğilim ilişkisi: Mersin örneği. C.Ü. İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, 12(1), 313-329.
- Altuntaş, A. (2019). Siyasal katılım sürecinde gençliğin rolü ve sosyal medya etkisi (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Necmettin Erbakan Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Konya.
- Anduiza, E., Cantijoch, M., & Gallego, A. (2009). Political participation and the internet, information. Communication & Society, 12(6), 860-878.
- Atik, A. (2015). Alternatif bir haber ortamı olarak sosyal medyanın manipülatif yapısı. S.E. Karakulakoğlu ve Ö. Uğurlu (Ed.), İletişim Çalışmalarında Dijital Yaklaşımlar Twitter içinde (s. 33-58). Ankara: Heretik Basın Yayın.
- Aziz, A. (2014). Siyasal iletişim. Ankara: Nobel Yayıncılık.
- Balcı, Ş., & Sarıtaş, H. (2015). Facebook ve siyasal katılım: 2014 Yerel Seçimleri Araştırması. Türkiyat Araştırmaları Dergisi, 7, 511-535.
- Calenda, D., & Meijer, A. (2009). Young people, the Internet and political participation. Information, Communication & Society, 12(6), 879–898.
- Cho, W. K. T., & Rudolph, T. J. (2008). Emanating political participation: Untangling the spatial structure behind participation. British Journal of Political Science, 38(2), 273-289.
- Çakan, M. (2017). Değerler bağlamında gençlerin politik katılım düzeylerinin belirlenmesi (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Çağ Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Mersin.
- de Moor, J. (2016). The two-dimensional structure of political opportunities: A quantitative and mixed methods analysis of the effect of political opportunity structures on nonelectoral participation [PhD dissertation]. University of Antwerp.
- Doğan, A., & Alptekin, G. (2019). Milletvekili adaylarının sosyal medya kullanım düzeyleri: 24 Haziran Genel Seçimleri Elazığ ve Eskişehir örneği. Karadeniz Sosyal Bilimler Dergisi, 11(21), 359-376.
- Duran, H. (2005). Siyasal katılmayı etkileyen faktörler üzerine bir araştırma: Tavşanlı-Kütahya örneği. Dumlupınar Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 13, 131-152.
- Elciyar, K. (2016). Sosyal medyanın üniversite öğrencilerinin siyasal katılım davranışlarına etkisi (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Anadolu Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Eskişehir.
- Erdinç, İ. E. (2018). Üniversite gençliği bağlamında siyasal katılım ve kişilik özellikleri arasındaki ilişki. Gümüşhane Üniversitesi İletişim Fakültesi Elektronik Dergisi 6(1), 194-223.
- Eser, H. B., & Güler, Ö. (2015). İnternet ve sosyal ağların siyasal katılım üzerine etkisi- SDÜ örnek olayı. Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 7(12), 196-219.
- Eser, H. B., & Sarışahin, P. (2016). Cinsiyet- siyasal katılım ilişkisi: SDÜ örnek olayı. Süleyman Demirel Üniversitesi Vizyoner Dergisi, 7(15), 38-58.
- Göksu, V. (2015). Sosyal medyanın kamuoyu oluşturma ve siyasal katılma üzerine etkileri: Kuramsal ve ampirik bir analiz (Yayımlanmamış Doktora Tezi). Selçuk Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Konya.
- Görgülü, B. (2018). Gençlerin siyasal katılım sürecinde sosyal medyanın rolü (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Selçuk Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Konya.
- Güler, Ş., & Sezgin, M. (2019). Twitter’da Siyasal Katılım Ölçeği (TSKÖ). Anadolu Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 19(2), 517-530.
- İşliyen, M. (2015). Siyasal katılım sürecinde sosyal medyanın rolü ve etkileri (Yayımlanmamış doktora tezi). Selçuk Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Konya.
- Karp, J. A., & Banducci, S. A. (2008). When politics is not just a man's game: Women's representation and political engagement. Electoral Studies, 27, 105-115.
- Klein, H. (2005). The Right to Political Participation and the Information Society. Paper presented at the Global Democracy Conference, Montreal, Canada.
- Köseoğlu, Y., & Al, H. (2013). Bir siyasal propaganda aracı olarak sosyal medya. Akademik İncelemeler Dergisi, 8(3), 103-125.
- Landsbergen, D. (2010). Government as part of the revolution: Using social media to achieve public goals. Electronic Journal of e-Government, 8(2), 135-147.
- Laurell, C., & Sandström, C. (2014). Disruption and social media: Entrant firms as institutional entrepreneurs. International Journal of Innovation Management, 18(3), 1-17.
- Marien, S., Hooghe, M., & Quintelier, E. (2010). Inequalities in non-ınstitutionalized forms of political participation: A multilevel analysis for 25 countries. Political Studies, 58(1), 187-213.
- Meriç, Ö. (2014). Dijital demokrasi: Türkiye’de yeni medya ve siyasal katılım örneği (Yayımlanmamış doktora tezi). Maltepe Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
- Mondak, J. J., & Anderson, M. R. (2004). The knowledge gap: A reexamination of gender-based differences in political knowledge. Journal of Politics, 66(2), 492-512.
- Özkaynar, K., Altunışık, R., & Yolcu, T. (2017). Facebook ve Twitter kullanıcılarının siyasal katılım eğilimlerinin incelenmesi üzerine bir araştırma. Siyaset, Ekonomi Ve Yönetim Araştırmaları Dergisi, 5(5), 99-109.
- Özyurt, C. (2010). Üniversite öğrencilerinin siyasal katılım davranışları: 29 Mart 2009 Yerel Seçimleri Balıkesir örneği. Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, 9(33), 289-320.
- Shaffer-Hudkins, E., Johnson, N., Melton, S., & Wingert, A. (2014). Social media use among individuals with diabetes. International Journal of communication and health, 4, 38-43.
- Solis, B., & Breakenridge, D. (2009). Putting the public back in public relations. New Jersey: Pearson Education.
- Şener, G., Emre, P. Ö., & Akyıldız, F. (2015). Türkiye’de sosyal medyanın siyasi katılıma etkileri. Folklor/Edebiyat Dergisi, 21(83), 75-98.
- Şimşek, S. (2010). İletişim teknolojilerinin haberleşme araçlarındaki gelişimi ve bu araçlara maddi gelir sağlayan reklamlarda kullanımı. Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Meslek Yüksek Okulu Dergisi, 13(1), 97-118.
- Tatar, T. (1997). Siyaset sosyolojisi. İstanbul: Turan Yayıncılık.
- Tekin, G. (2015). Gençlerin siyasal katılımında kitle iletişim araçlarının rolü (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Selçuk Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Konya.
- Tokgöz, O. (2008). Siyasal iletişimi anlamak. Ankara: İmge Kitabevi Yayınları.
- Verba, S., Burns, N., & Schlozman, K. L. (1997). Knowing and caring about politics: Gender and political engagement. The Journal of Politics, 59(4), 1051-1072.
- Wellman, B., Haase, A. Q., Witte, J., & Hampton, K. (2001). Does the Internet ıncrease, decrease, or supplement social capital? Social Networks, Participation, and Community Commitment. American Behavioral Scientist, 45(3), 436-455.
Toplam 40 adet kaynakça vardır.
Ayrıntılar
| Birincil Dil | Türkçe |
|---|---|
| Konular | İletişim ve Medya Çalışmaları |
| Bölüm | Makaleler |
| Yazarlar | |
| Yayımlanma Tarihi | 31 Aralık 2021 |
| Gönderilme Tarihi | 21 Kasım 2021 |
| Yayımlandığı Sayı | Yıl 2021 |