Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

Propaganda Cinema As a Polıtıcal Communication Tool and an Example from the Early Republic: "Heart of Turkey: Ankara"

Yıl 2022, , 55 - 62, 28.06.2022
https://doi.org/10.54089/ecider.1110279

Öz

In the simplest sense, political communication is a process of persuasion. However, in the case of "propaganda", this process of persuasion corresponds to an effort to systematically reconstruct both reality and the mental plane of the masses. Propaganda, which is an inevitable manifestation of man's power struggle, reached its climax with the development of new techniques and methods. In many countries, films reinforce the existing political order or inspire alternative political movements. The film "Heart of Turkey: Ankara" (1934), shot by Soviet directors Sergei Yutkevic and Lev Arnstam, made a cinematic contribution to the New Turkey's effort to promote itself inside and outside the country. In this study, the development and importance of propaganda cinema as a political communication tool is emphasized. The movie "Turkey's Heart: Ankara", which offers a cinematic witness to the modernization journey of the Republic of Turkey, has been tried to be discussed in terms of propaganda.

Kaynakça

  • Adorno, T., Horkheımer, M. (2010). Aydınlanmanın Diyalektiği. (Çev. Nihat Ülner) İstanbul: Kabalcı Yayınevi.
  • Akyıl, L. (2017). Uluslarası İlişkilerde Algı Yönetimi Aracı. Journal of Interdisciplinary and Intercultural Art, 2(2). 129-139.
  • Aslan, M. (2018). Bir Siyasal İletişim Yöntemi Olarak Sinema: İradenin Zaferi Filmi Örneği. Political Communication in Theory and Practice: Non-Western Approaches (s. 338-350).
  • http://akademik.adu.edu.tr/fakulte/iletisim/webfolders/PICS2018_Proceeding_Book_YENI_small(1).pdf.
  • Atsüren, G. (2018, 09 06). Propaganda Filmlerinde İdeolojinin Etkisi. www.filmloverss.com: https://www.filmloverss.com/propaganda-filmlerinde-ideolojinin-etkisi/ adresinden alındı. (Erişim Tarihi: 01.05.2019)
  • Aziz, A. (2014). Siyasal İletişim. Ankara: Nobel Yayıncılık.
  • Coşkun, E. (2003). Dünya Sinemasında Akımlar. İstanbul: İzdüşüm Yayınları.
  • Çankaya, E. (2019). Siyasal İletişim Dünyada Ve Türkiye'de. Ankara: İmge Kitabevi.
  • Çetin, B. (2014). Propaganda Olgusu Ve Propagandanın Amerikanlaşması. Fırat Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 24(2). 239-265.
  • Erkman, M. (2019, 02 28). Bir Sovyet Belgeseli: “Türkiye’nin Kalbi Ankara”. www.altust.org: http://www.altust.org/2019/02/bir-sovyet-belgeseli-turkiyenin-kalbi-ankara/ adresinden alındı. (Erişim Tarihi: 25.04.2019)
  • Findley, C. V. (2017). Modern Türkiye Tarihi. (Çev. Güneş Ayas). İstanbul: Timaş Yayınları.
  • Güler, M. (2018). Bir Manipülasyon Aracı Olarak Rızanın İmalatı, 3(5). Abant Kültürel Araştırmalar Dergisi, 75-101.
  • Gürgen, H. (1990). Propaganda. Kurgu Dergisi, (8). 135-157.
  • Güven, A. M. (2008, 08 31). "Türkiye"nin kalbi Ankara" faciasına son noktayı koyan Cumhurbaşkanım"a gönülden teşekkürler. www.yenisafak.com: https://www.yenisafak.com/yazarlar/alimuratguven/turkiyenin-kalbi-ankara-faciasina-son-noktayi-koyan-cumhurbakanima-gonulden-teekkurler-12569 adresinden alındı. (Erişim Tarihi: 07.05.2019) İnceoğlu, Ç. (2014).
  • Sovyet Propaganda Animasyonlarında Batı ve Batılı İmgesi. Galatasaray Üniversitesi İletişim Fakültesi Dergisi, (19). 23-40.
  • Kırel, S. (2010). Kültürel Çalışmalar Ve Sinema. İstanbul: Kırmızı Kedi Yayınevi.
  • Köker, E. (1998). Politikanın İletişimi İletişimin Politikası. Ankara: Vadi Yayınları.
  • Lüleci, Y. (2014). Erken Cumhuriyet Döneminde Türkiye Cumhuriyeti ile Sovyetler Birliği Arasındaki Sanatsal İlişkiler: “Ankara: Türkiye’nin Kalbi” Belgeseli Örneği. İnsan&İnsan, (2). 40-61.
  • Monaco, J. (2005). Bir Film Nasıl Okunur. (Çev. Ertan Yılmaz). İstanbul: Oğlak Yayıncılık.
  • Tokgöz, O. (2008). Siyasal İletişimi Anlamak. Ankara: İmge Kitabevi.
  • Wolton, D. (1991). Siyasal İletişim: Bir Model Yaratmak. Birikim, (30). 51-58.

Siyasal İletişim Aracı Olarak Propaganda Sineması ve Erken Cumhuriyet Döneminden Bir Örnek: “Türkiye’nin Kalbi: Ankara” Filmi

Yıl 2022, , 55 - 62, 28.06.2022
https://doi.org/10.54089/ecider.1110279

Öz

En basit anlamıyla siyasal iletişim, bir ikna etme sürecidir. Ancak “propaganda” söz konusu olduğunda bu ikna süreci, hem gerçeğin hem de kitlelerin zihinsel düzleminin taammüden ve sistematik olarak yeniden inşasına dönük bir çabaya karşılık gelmektedir. İnsanın iktidar mücadelesinin kaçınılmaz bir tezahürü olan propagandaya has tür ve tekniklerin etkisi, kitlesel ölçekli propaganda aygıtlarının sahneye çıkması ile doruğa ulaşmıştır. Bu süreçte, başlı başına ideolojik bir aygıt olan sinema, propagandatif pratiklere uygunluğu ile öne çıkmaktadır. Pek çok ülkede filmler, mevcut politik düzeni tahkim etmekte ya da alternatif politik hareketlere ilham kaynağı olmaktadır. Politik süreçlerin ve ulusal kimlik inşasına yönelik gayretlerin sinemasal anlatılarla desteklendiği yirminci yüzyılın buhran dönemlerinde, genç Türkiye Cumhuriyeti de, bir eğitim ve aydınlatma faaliyeti olarak gördüğü sinemanın propaganda etkisinden istifade etmek istemiştir. Bu amaçla bizzat Atatürk’ün talimatı ile Cumhuriyet’in kuruluşunun onuncu yılı kutlamaları çerçevesinde, Sovyet yönetmenler Sergei Yutkeviç ve Lev Arnstam tarafından çekilen “Türkiye’nin Kalbi: Ankara” (1934) filmi, Yeni Türkiye’nin kendisini ülke içi ve dışında tanıtma çabasına sinemasal bir katkı sunmuş; ayrıca Cumhuriyet’in ilk yıllarına dair paha biçilmez bir görsel materyal oluşturmuştur. Bu çalışmada, bir siyasal iletişim aracı olarak propaganda sinemasının gelişimi ve önemi üzerinde durulmuş; ülkemizde bu alanda sayılı örneklerden birini oluşturan ve Türkiye Cumhuriyeti’nin modernleşme yolculuğuna sinemasal bir tanıklık sunmakta olan “Türkiye’nin Kalbi: Ankara” filmi, anlatısına hâkim olan propagandatif unsurlar bakımından ele alınmaya çalışılmıştır.

Kaynakça

  • Adorno, T., Horkheımer, M. (2010). Aydınlanmanın Diyalektiği. (Çev. Nihat Ülner) İstanbul: Kabalcı Yayınevi.
  • Akyıl, L. (2017). Uluslarası İlişkilerde Algı Yönetimi Aracı. Journal of Interdisciplinary and Intercultural Art, 2(2). 129-139.
  • Aslan, M. (2018). Bir Siyasal İletişim Yöntemi Olarak Sinema: İradenin Zaferi Filmi Örneği. Political Communication in Theory and Practice: Non-Western Approaches (s. 338-350).
  • http://akademik.adu.edu.tr/fakulte/iletisim/webfolders/PICS2018_Proceeding_Book_YENI_small(1).pdf.
  • Atsüren, G. (2018, 09 06). Propaganda Filmlerinde İdeolojinin Etkisi. www.filmloverss.com: https://www.filmloverss.com/propaganda-filmlerinde-ideolojinin-etkisi/ adresinden alındı. (Erişim Tarihi: 01.05.2019)
  • Aziz, A. (2014). Siyasal İletişim. Ankara: Nobel Yayıncılık.
  • Coşkun, E. (2003). Dünya Sinemasında Akımlar. İstanbul: İzdüşüm Yayınları.
  • Çankaya, E. (2019). Siyasal İletişim Dünyada Ve Türkiye'de. Ankara: İmge Kitabevi.
  • Çetin, B. (2014). Propaganda Olgusu Ve Propagandanın Amerikanlaşması. Fırat Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 24(2). 239-265.
  • Erkman, M. (2019, 02 28). Bir Sovyet Belgeseli: “Türkiye’nin Kalbi Ankara”. www.altust.org: http://www.altust.org/2019/02/bir-sovyet-belgeseli-turkiyenin-kalbi-ankara/ adresinden alındı. (Erişim Tarihi: 25.04.2019)
  • Findley, C. V. (2017). Modern Türkiye Tarihi. (Çev. Güneş Ayas). İstanbul: Timaş Yayınları.
  • Güler, M. (2018). Bir Manipülasyon Aracı Olarak Rızanın İmalatı, 3(5). Abant Kültürel Araştırmalar Dergisi, 75-101.
  • Gürgen, H. (1990). Propaganda. Kurgu Dergisi, (8). 135-157.
  • Güven, A. M. (2008, 08 31). "Türkiye"nin kalbi Ankara" faciasına son noktayı koyan Cumhurbaşkanım"a gönülden teşekkürler. www.yenisafak.com: https://www.yenisafak.com/yazarlar/alimuratguven/turkiyenin-kalbi-ankara-faciasina-son-noktayi-koyan-cumhurbakanima-gonulden-teekkurler-12569 adresinden alındı. (Erişim Tarihi: 07.05.2019) İnceoğlu, Ç. (2014).
  • Sovyet Propaganda Animasyonlarında Batı ve Batılı İmgesi. Galatasaray Üniversitesi İletişim Fakültesi Dergisi, (19). 23-40.
  • Kırel, S. (2010). Kültürel Çalışmalar Ve Sinema. İstanbul: Kırmızı Kedi Yayınevi.
  • Köker, E. (1998). Politikanın İletişimi İletişimin Politikası. Ankara: Vadi Yayınları.
  • Lüleci, Y. (2014). Erken Cumhuriyet Döneminde Türkiye Cumhuriyeti ile Sovyetler Birliği Arasındaki Sanatsal İlişkiler: “Ankara: Türkiye’nin Kalbi” Belgeseli Örneği. İnsan&İnsan, (2). 40-61.
  • Monaco, J. (2005). Bir Film Nasıl Okunur. (Çev. Ertan Yılmaz). İstanbul: Oğlak Yayıncılık.
  • Tokgöz, O. (2008). Siyasal İletişimi Anlamak. Ankara: İmge Kitabevi.
  • Wolton, D. (1991). Siyasal İletişim: Bir Model Yaratmak. Birikim, (30). 51-58.
Toplam 21 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Konular Radyo-Televizyon
Bölüm Makaleler
Yazarlar

Bilal Sert 0000-0003-2343-2829

Yayımlanma Tarihi 28 Haziran 2022
Gönderilme Tarihi 28 Nisan 2022
Yayımlandığı Sayı Yıl 2022

Kaynak Göster

APA Sert, B. (2022). Siyasal İletişim Aracı Olarak Propaganda Sineması ve Erken Cumhuriyet Döneminden Bir Örnek: “Türkiye’nin Kalbi: Ankara” Filmi. Elektronik Cumhuriyet İletişim Dergisi, 4(1), 55-62. https://doi.org/10.54089/ecider.1110279