Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

TELEVİZYON DİZİLERİNDE MÜZİĞİN KULLANIMI VE ’SEKSENLER’ DİZİ MÜZİĞİNİN ÇÖZÜMLEMESİ

Yıl 2019, Cilt: 1 Sayı: 2, 113 - 131, 24.06.2019

Öz

Televizyon program ve dizilerinin en önemli
öğelerinden birisidir müzik. Müzik, seyircinin duygularını güçlü bir şekilde
uyandıran bir öğe olarak öykünün algılanmasında önemli bir misyona sahiptir. Televizyon
programlarının lokomotifi pozisyonunda olan dizilerde müziğin kullanımının
temel nedeni, belirli sahnelerde seyirci algısını yönlendirebilmektir. Dizilerde
müzik kullanımı ile seyircinin kişileri, nesneleri, mekanları, olayları daha
iyi kavraması ve algılaması beklenir. Yıldırım (2019:1) televizyon dizilerinde
müziğin, duyguların karşı tarafa aktarımında bestecinin,
yorumcunun, müzisyenin, sanatçının dili olduğunu, ağzı olduğunu, ruhu olduğunu,
hislerini karşı tarafa aktarırken içten gelen sesi olduğunu söyler.



Sahnenin dramatik etkisini artırmak ve
görselliğe yeni bir boyut vermek için de müzik kullanılmaktadır (Sözen, 2013:
2101). Çalışmada müziğin diziye etkilerinin neler olduğunu tespit etmek,
çalışmanın amacını oluşturmuştur. Bu çalışmada, 2012-2017 yılları arasında 228
bölüm olarak yayınlanan ’Seksenler’ dizisi müziğinin; dizinin zamanına,
mekanına, ruhuna, kişilerine, olay örgüsüne, katkıları betimsel analiz yöntemi
ile ele alınarak çözümlemesi yapılmıştır.  

Kaynakça

  • Cereci, S. (2001). Televizyonda Program Yapımı. İstanbul: Metropol Yayınları.
  • Cohen, A. J. (2001). Music As A Source of Emotion In Film. In P. N. Juslin & J. A. Sloboda (Ed.), Music And Emotion: Theory And Research. Oxford University Press, pp. 249-272.
  • Fischoff, S. (2005). The Evolution of Music in Film and its Psychological ImpactonAudiences.http://web.calstatela.edu/faculty/abloom /tvf454/ 5film music.pdf, 29.04.2018.
  • Forney, K. & Machlis, J. (2007). The Enjoyment of Music. New York: Norton & Company.
  • İmik, N. & Yağbasan, M. (2007). Televizyon Dizilerinde Kullanılan Müziklerin Gençİzleyicilerin Dizileri İzleme Oranına Etkisi, İstanbul Üniversitesi İletişim Fakültesi Dergisi, (28), s.103-114.
  • Koo, R. (2011). Music vs. Silence: 5 Simple Rules for a Better Film http://nofilmschool.com/2011/03/music-silence-5-simple-rules-film, 29.04.2018.
  • Miller, H. M. (1966). Introduction to Music: A Guide to Good Listening. New York: Barnes & Noble.
  • Monaco, J. (2001). Bir Film Nasıl Okunur? Sinema Dili, Tarihi ve Kuramı-Sinema, Medya ve Multimedya Dünyası. İstanbul; Oğlak Yayıncılık.
  • Mutlu, E. (1995). Televizyonda Program Yapımı. Ankara Üniversitesi İletişim FakültesiYayınları. No: 4.
  • Özön, N. (2008). Sinema Sanatına Giriş. İstanbul: Agora Kitaplığı.
  • Parsa, S. (1989). Estetik Açıdan Filmin Temel Ögeleri. İzmir: Ege Üniversitesi Yayınları.
  • Sözen, M. (2013). Estetik Bir Öğe Olarak Sinemada Ses Tasarımı ve Örnek Bir Film Çözümlemesi. Turkish Studies-International Periodical For The Languages, Literature and History of Turkish or Turkic, 8 (8), s. 2097-2109.
  • Sözen, M. (2015). Anlatımsal Bir Öğe Olarak Sinemada Müzik Kullanımı Yapılanmalar, İşlevler, Analizler. Akademik Sosyal Araştırmalar Dergisi, 3(18), s. 34-65.
  • Wright, C. (2011). Listening to Music, Boston: Shirmer Cengage Learning.
  • Yıldırım, A. & Şimşek, H. (2003). Sosyal Bilimlerde Nitel Araştırma Yöntemleri. Ankara: Seçkin Yayınları.
  • Yıldırım, E. (2019). Televizyon Dizilerinde Estetik Bir Öğe Olarak Jenerik (Açılış) Müziğin Kullanımı, (Ed. Melda Cinman ve Ezgi Dinçerden), İletişim Çalışmalar 1, Akademisyen Kitabevi, s.1-16.
Yıl 2019, Cilt: 1 Sayı: 2, 113 - 131, 24.06.2019

Öz

Kaynakça

  • Cereci, S. (2001). Televizyonda Program Yapımı. İstanbul: Metropol Yayınları.
  • Cohen, A. J. (2001). Music As A Source of Emotion In Film. In P. N. Juslin & J. A. Sloboda (Ed.), Music And Emotion: Theory And Research. Oxford University Press, pp. 249-272.
  • Fischoff, S. (2005). The Evolution of Music in Film and its Psychological ImpactonAudiences.http://web.calstatela.edu/faculty/abloom /tvf454/ 5film music.pdf, 29.04.2018.
  • Forney, K. & Machlis, J. (2007). The Enjoyment of Music. New York: Norton & Company.
  • İmik, N. & Yağbasan, M. (2007). Televizyon Dizilerinde Kullanılan Müziklerin Gençİzleyicilerin Dizileri İzleme Oranına Etkisi, İstanbul Üniversitesi İletişim Fakültesi Dergisi, (28), s.103-114.
  • Koo, R. (2011). Music vs. Silence: 5 Simple Rules for a Better Film http://nofilmschool.com/2011/03/music-silence-5-simple-rules-film, 29.04.2018.
  • Miller, H. M. (1966). Introduction to Music: A Guide to Good Listening. New York: Barnes & Noble.
  • Monaco, J. (2001). Bir Film Nasıl Okunur? Sinema Dili, Tarihi ve Kuramı-Sinema, Medya ve Multimedya Dünyası. İstanbul; Oğlak Yayıncılık.
  • Mutlu, E. (1995). Televizyonda Program Yapımı. Ankara Üniversitesi İletişim FakültesiYayınları. No: 4.
  • Özön, N. (2008). Sinema Sanatına Giriş. İstanbul: Agora Kitaplığı.
  • Parsa, S. (1989). Estetik Açıdan Filmin Temel Ögeleri. İzmir: Ege Üniversitesi Yayınları.
  • Sözen, M. (2013). Estetik Bir Öğe Olarak Sinemada Ses Tasarımı ve Örnek Bir Film Çözümlemesi. Turkish Studies-International Periodical For The Languages, Literature and History of Turkish or Turkic, 8 (8), s. 2097-2109.
  • Sözen, M. (2015). Anlatımsal Bir Öğe Olarak Sinemada Müzik Kullanımı Yapılanmalar, İşlevler, Analizler. Akademik Sosyal Araştırmalar Dergisi, 3(18), s. 34-65.
  • Wright, C. (2011). Listening to Music, Boston: Shirmer Cengage Learning.
  • Yıldırım, A. & Şimşek, H. (2003). Sosyal Bilimlerde Nitel Araştırma Yöntemleri. Ankara: Seçkin Yayınları.
  • Yıldırım, E. (2019). Televizyon Dizilerinde Estetik Bir Öğe Olarak Jenerik (Açılış) Müziğin Kullanımı, (Ed. Melda Cinman ve Ezgi Dinçerden), İletişim Çalışmalar 1, Akademisyen Kitabevi, s.1-16.
Toplam 16 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Bölüm Makaleler
Yazarlar

Erhan Yıldırım

Yayımlanma Tarihi 24 Haziran 2019
Gönderilme Tarihi 5 Mayıs 2019
Yayımlandığı Sayı Yıl 2019Cilt: 1 Sayı: 2

Kaynak Göster

APA Yıldırım, E. (2019). TELEVİZYON DİZİLERİNDE MÜZİĞİN KULLANIMI VE ’SEKSENLER’ DİZİ MÜZİĞİNİN ÇÖZÜMLEMESİ. Elektronik Cumhuriyet İletişim Dergisi, 1(2), 113-131.