Research Article
BibTex RIS Cite

Narratıve Types In Cınema And Depıctıon Of Neoformalıst Approach: Labirent Fılm Analysıs.

Year 2021, Volume: 3 Issue: 2, 66 - 86, 31.12.2021
https://doi.org/10.54089/ecider.991758

Abstract

Throughout the history of cinema, he has resorted to different patterns in a quest for methods of creating the narrative. The art of cinema adopted a classic or conventionally attributed narrative structure in its depiction of the story in its early years as a characteristic. Cinema, which developed its language-narrative ability over time, made storytelling using modern narrative structures, especially in the era of Soviet filmmakers, and allowed the viewer to encounter a new type of narrative. Modern narrative, the passive position of the audience; it has created a new audience profile and language of cinema that decries, questions, and helps establish cause-and-effect relationships between event patterns. In doing so, he decried the power of fiction and assembly as a tool, trying to create a balance of meaning between the visible and the unseen.
The neoformalist approach, which emerged as an important language in supporting the narrative of form, began with films belonging to the 95 movement and led to the formation of a new school in the formalist approach, as well as breaking the traditional narrative structure of cinema. The neoformalist approach has brought a new perspective to the process of understanding the film as a narrative genre accepted in literature in terms of the viewer's interpretation of the event rather than looking at the screen with a habit. Based on this, this study aims to describe the theoretical framework of the neoformalist narrative, which is not very much included in the literature in terms of narrative types, through the film “Labirent”.

References

  • Arijon, D. (1998). Film dilinin grameri 1. (Çev. Demir Y., Bayram N., Demiray U., Barkan M.). İstanbul: Kavram Yayınları.
  • Aşar, C. (2010). Between Memory & The Story analyzıng the narratıve style of three Turkısh fılms after the 2000s. Master’s Thesis, Bahcesehır Unıversıty, İstanbul.
  • Chatman,S. (2008). Öykü ve söylem- filmde ve kurmacada anlatı yapısı. Ankara: De Ki Sinema Yayınları.
  • Denizel, D. (2014). Sinemada estetik modeller olarak biçimcilik ile duyumculuğun karşılaştırılması. Kaygı Uludağ Üniversitesi, Fen-Edebiyat Fakültesi Felsefe Dergisi, Güz, 185-204.
  • Erol, E. G. (2013). “Asmalı Konak” dizisi ve filmi üzerine anlatı kuramı açısından bir değerlendirme, Erciyes İletişim Akademia Dergisi, Ocak, 100-114.
  • Gürkan, H. ve Ozan, R. (2014). Butterfly Effect Filmi Örneğinde Karşı Sinemanın Hollywood’da Dönüşümü. Global Media Journal, Spring, 4(8), 154-184.
  • Günay, Ö. L. (2014). Geleneksel anlatı ve modern sinema anlatısı: ''The Mummy'' (Mumya) ve ''Amour'' (Aşk) filmlerinin dramaturjik çözümlemeleri. www.academia.edu, erişim tarihi: 04.01.2019.
  • Hasan, D. (2018). The use of tıme ın the creatıon of puzzle plot ın Chrıstopher Nolan’s. Master’s Thesis, Bahcesehir Unıversıty, İstanbul.
  • İpek, Ö. (201). Peter Wollen’in karşı sinema kavramı. Maltepe Üniversitesi, İletişim Fakültesi Dergisi, 4(2), Güz, 72-87.
  • Kılıç, Ö. I. (2016). Sinema seyirci ilişkisi: Çağan Irmak filmlerinin alımlanması, Yüksek Lisans Tezi, Gazi Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
  • Kibaroğlu, B. (2015). Sinema sanatında gerçekçilik ve biçimcilik. Yüksek Lisans Tezi, Hacettepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
  • Linnell, G. (1993). Prospects for a historical poetics of cinema: David Bordwell, Kristin Thompson, and neoformalism, Submıtted In Partıal Fulfıllment Of The Requırements For The Degree Of Master Of Phılosophıcal Foundatıons In Aesthetıcs, Canada.
  • Nannicelli, T. (2014). Formalist theories of film, www.academia.edu, Erişim Tarihi: 07.01.2019.
  • Sözen, M. (2008). Anlatı mesafesi-anlatı perspektifi kavramları, sinematografik anlatı ve örnek çözümlemeler, ZKÜ, Sosyal Bilimler Dergisi, Cilt 4, Sayı 8, 2008, 123–145.
  • Şah, U. (2018). Anlatı çalışmaları, www.psikolojiveorg, Erişim Tarihi: 07.01.2019.
  • Uğur, İ. ve Yılmaz, M. (2016). Karşı sinema perspektifinden godard sineması ve ‘serseri aşıklar’ film örneği, Ordu Üniversitesi Sosyal Bilimler Araştırmaları Dergisi, Mart sayısı, 206- 219.
  • Yaktıl, G. (1995). Anlatı kuramı açısından "hayallerim, aşkım ve sen. Kurgu Anadolu Üniversitesi İletişim Bilimleri Fakültesi Uluslararası Hakemli İletişim Dergisi, 13(13), 125-138.
  • Yaren, Ö. (2013). Sinemada anlatı kuramı, www.academia.edu, erişim tarihi: 07.01.2019.
  • Topçu, T. Y. (2009). Anlatı ve biçim ilişkisine neoformalist bir yaklaşım: Yazı-Tura örneği, Erciyes İletişim Akademia Dergisi, Temmuz, 104-109.

Sinemada Anlatı Türleri ve Neoformalist Yaklaşımın Betimlenmesi: Labirent Filmi Analizi

Year 2021, Volume: 3 Issue: 2, 66 - 86, 31.12.2021
https://doi.org/10.54089/ecider.991758

Abstract

Sinema tarihi boyunca anlatıyı oluşturma yöntemleri açısından bir arayış içinde farklı kalıplara başvurmuştur. Sinema sanatı, bir karakteristik kazanmaya başladığı ilk yıllarda öykünün betimlenmesinde klasik ya da geleneksel olarak atfedilen anlatı yapısını benimsemiştir. Zamanla dil-anlatım yetisini geliştiren sinema, özellikle Sovyet Sinemacılar döneminde modern anlatı yapılarını kullanarak öyküleme yapmış ve izleyicinin yeni bir anlatı türü ile karşılaşmasını sağlamıştır. Modern anlatı, seyircinin pasif konumdan çıkarak; düşünen, sorgulayan, olay örüntüleri arasında sebep-sonuç ilişkisi kurmasına yardımcı olan yeni bir izleyici profili ve sinema dili oluşturmuştur. Bunu yaparken araç olarak kurgu ve montajın gücünden faydalanmış, görünen/görünmeyen arasında bir anlam dengesi oluşturmaya çalışmıştır.
Biçimin anlatıyı desteklemesinde önemli bir dil olarak ortaya çıkan neoformalist yaklaşım, 95 akımına ait filmlerle başlamış ve sinemanın geleneksel anlatı yapısını kırmasının yanında, biçimci yaklaşım içinde yeni bir ekolün oluşmasını sağlamıştır. Neoformalist yaklaşım, izleyicinin bir alışkanlıkla ekrana bakmasından çok; düşünüp olayı yorumlaması açısından literatürde kabul görmüş bir anlatı türü olarak filmin anlama sürecine yeni bir bakış açısı getirmiştir. İşte buradan hareketle bu çalışma, anlatı türleri açısından literatürde çok da fazla yer almayan neoformalist anlatının kuramsal çerçevesini “Labirent” filmi üzerinden betimlemeyi amaçlamaktadır.

References

  • Arijon, D. (1998). Film dilinin grameri 1. (Çev. Demir Y., Bayram N., Demiray U., Barkan M.). İstanbul: Kavram Yayınları.
  • Aşar, C. (2010). Between Memory & The Story analyzıng the narratıve style of three Turkısh fılms after the 2000s. Master’s Thesis, Bahcesehır Unıversıty, İstanbul.
  • Chatman,S. (2008). Öykü ve söylem- filmde ve kurmacada anlatı yapısı. Ankara: De Ki Sinema Yayınları.
  • Denizel, D. (2014). Sinemada estetik modeller olarak biçimcilik ile duyumculuğun karşılaştırılması. Kaygı Uludağ Üniversitesi, Fen-Edebiyat Fakültesi Felsefe Dergisi, Güz, 185-204.
  • Erol, E. G. (2013). “Asmalı Konak” dizisi ve filmi üzerine anlatı kuramı açısından bir değerlendirme, Erciyes İletişim Akademia Dergisi, Ocak, 100-114.
  • Gürkan, H. ve Ozan, R. (2014). Butterfly Effect Filmi Örneğinde Karşı Sinemanın Hollywood’da Dönüşümü. Global Media Journal, Spring, 4(8), 154-184.
  • Günay, Ö. L. (2014). Geleneksel anlatı ve modern sinema anlatısı: ''The Mummy'' (Mumya) ve ''Amour'' (Aşk) filmlerinin dramaturjik çözümlemeleri. www.academia.edu, erişim tarihi: 04.01.2019.
  • Hasan, D. (2018). The use of tıme ın the creatıon of puzzle plot ın Chrıstopher Nolan’s. Master’s Thesis, Bahcesehir Unıversıty, İstanbul.
  • İpek, Ö. (201). Peter Wollen’in karşı sinema kavramı. Maltepe Üniversitesi, İletişim Fakültesi Dergisi, 4(2), Güz, 72-87.
  • Kılıç, Ö. I. (2016). Sinema seyirci ilişkisi: Çağan Irmak filmlerinin alımlanması, Yüksek Lisans Tezi, Gazi Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
  • Kibaroğlu, B. (2015). Sinema sanatında gerçekçilik ve biçimcilik. Yüksek Lisans Tezi, Hacettepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
  • Linnell, G. (1993). Prospects for a historical poetics of cinema: David Bordwell, Kristin Thompson, and neoformalism, Submıtted In Partıal Fulfıllment Of The Requırements For The Degree Of Master Of Phılosophıcal Foundatıons In Aesthetıcs, Canada.
  • Nannicelli, T. (2014). Formalist theories of film, www.academia.edu, Erişim Tarihi: 07.01.2019.
  • Sözen, M. (2008). Anlatı mesafesi-anlatı perspektifi kavramları, sinematografik anlatı ve örnek çözümlemeler, ZKÜ, Sosyal Bilimler Dergisi, Cilt 4, Sayı 8, 2008, 123–145.
  • Şah, U. (2018). Anlatı çalışmaları, www.psikolojiveorg, Erişim Tarihi: 07.01.2019.
  • Uğur, İ. ve Yılmaz, M. (2016). Karşı sinema perspektifinden godard sineması ve ‘serseri aşıklar’ film örneği, Ordu Üniversitesi Sosyal Bilimler Araştırmaları Dergisi, Mart sayısı, 206- 219.
  • Yaktıl, G. (1995). Anlatı kuramı açısından "hayallerim, aşkım ve sen. Kurgu Anadolu Üniversitesi İletişim Bilimleri Fakültesi Uluslararası Hakemli İletişim Dergisi, 13(13), 125-138.
  • Yaren, Ö. (2013). Sinemada anlatı kuramı, www.academia.edu, erişim tarihi: 07.01.2019.
  • Topçu, T. Y. (2009). Anlatı ve biçim ilişkisine neoformalist bir yaklaşım: Yazı-Tura örneği, Erciyes İletişim Akademia Dergisi, Temmuz, 104-109.
There are 19 citations in total.

Details

Primary Language Turkish
Subjects Radio-Television
Journal Section Articles
Authors

Nihal Acar 0000-0003-1552-5654

Publication Date December 31, 2021
Submission Date September 6, 2021
Published in Issue Year 2021Volume: 3 Issue: 2

Cite

APA Acar, N. (2021). Sinemada Anlatı Türleri ve Neoformalist Yaklaşımın Betimlenmesi: Labirent Filmi Analizi. Elektronik Cumhuriyet İletişim Dergisi, 3(2), 66-86. https://doi.org/10.54089/ecider.991758