Research Article
BibTex RIS Cite

The Role of Cinema in the Transition from Real Space to Digital Space

Year 2025, Volume: 7 Issue: 1, 36 - 41
https://doi.org/10.54089/ecider.1629282

Abstract

This article examines the role of cinema in the transition from physical space to digital space. Similar to photography and painting, cinema is regarded as an art form capable of reflecting historical, sociological, and economic transformations. Discussing how the representation of space in cinema has evolved over time through technological advancements, this study analyzes various approaches to space in film history using a literature review and employs Critical Discourse Analysis to derive insights. The research explores the role of film production technologies, virtual space designs, and computer-generated visual effects in the transition from real-world locations to digital spaces in cinema. In early cinema, space was used as a direct representation of reality. However, pioneers like Georges Méliès expanded the perception of space through stage design and visual effects. Movements such as German Expressionism and Italian Neorealism attributed dramatic and social meanings to space. With the advent of digitalization, virtual spaces and hybrid realities have gained prominence. Films like The Matrix and Avatar have introduced new spatial understandings in cinema through digital effects and computer graphics. Today, LED Volume, AI-assisted stage designs, and virtual reality technologies continue to reshape spatial perception in cinema. In this context, the study concludes that the use of space in cinema is not merely a physical setting but also a form of representation carrying social and political messages.

References

  • Alkayalar, B. M. (2022). Korku sinemasında VR teknolojisinin kullanımı: The Conjuring 2 ve The Conjuring 2 VR Experience filmlerinin Simülasyon Kuramı çerçevesinde mizansen eleştirisi, Turkish Journal of Film Studies, 2(2), ss. 109-122.
  • Bachelard, B. (1996). Mekânın poetikası. (A. Derman, Çev.). Kesit Yayıncılık.
  • Baudrillard, J. (2011). Simülakrlar ve Simülasyon. (O. Adanır, Çev.). Doğu Batı Yayınları.
  • Bazin, A. (2011). Sinema nedir? (İ. Şener, Çev.). Doruk Yayınları.
  • Bondanella, P. (2001). Italian cinema: From Neorealism to the present. Continuum.
  • Bordwell, D. (1993). The cinema of Eisenstein. Harvard University Press.
  • Coşkun, E. E. (2017). Dünya sinemasında akımlar. Phoenix.
  • Çakır, E.Y. (2020). Fantastik filmlerde figür ve olay örgüsü bağlamında stereotipler: “Yüzüklerin Efendisi” analizi, Dördüncü Kuvvet, 3(1), ss.77-99.
  • Çankır, M. B. (2024). Sanal Gerçeklik: Sinemanın sınırlarını aşan mekânlar, Yeni Medya Elektronik Dergisi, 8(2), ss. 276-292.
  • Deleuze, G. & Guattari, F. (2014). Anti-Ödipus Kapitalizm ve Şizofreni. (F. Ege, H. Erdoğan ve M. Yiğitalp, Çev.). Bilim ve Sosyalizm Yayınları.
  • Elsaesser, T. & Hegener, M. (2015). Film theory: An introduction through the senses. Routledge.
  • Ezra, E. (2000). Georges Méliès: The Birth of the Auteur. Manchester University Press.
  • Gunning, T. (2006a). Attractions: How they came into the world, W. Strauven (Edt.). The Cinema of Attractions Reloaded. ss. 31-39. Amsterdam University Press.
  • Gunning, T. (2006b). The cinema of attraction(s): Early film, its spectator and the avant-garde, W. Strauven (Edt.). The Cinema of Attractions Reloaded, ss. 381-389. Amsterdam University Press.
  • Irvin, W. (2003). Matrix ve felsefe. (M. Sağlam, Çev.). Güncel Yayıncılık.
  • Kracauer, S. (1966). From Caligari to Hitler: A Psychological history of the German film. Princeton University Press.
  • Lefebvre, H. (2014). Mekânın üretimi. (I. Ergüden, Çev.). Sel Yayıncılık.
  • Marcus, M. (2007). Italian film in the shadow of Auschwitz. University of Toronto Press.
  • Neupert, R. (2002). A history of the French New Wave cinema. University of Wisconsin Press.
  • Odabaş, B. (2012). Yeni Gerçekçi ve Yeni Dalga sinemasında kentsel tema. İstanbul Üniversitesi İletişim Fakültesi Dergisi, (24), ss. 187-197.
  • Öztürk, A. (2020). Sinemada Dogma 95 akımının Budalalar filmi üzerinden okunması, Türk Akademik Araştırmalar Dergisi, 5(1), ss. 31-50.
  • Satıcı, H. (2023). Leviathan filminde sinemasal mekânın kurgulanışı, Filmvisio, 2, ss. 39-63.
  • Söğütlüler, T. (2024). The future of the moving image: virtual production technology. Türkiye Film Araştırmaları Dergisi, 4(2), ss. 214-234.
  • Us, F. (2023). Sinemada kurgusal mekân kullanımı: Parazit filmi, Uluslararası Sosyal Bilimler ve Sanat Araştırmaları Dergisi, 2(2), ss. 133-151.
  • Van Dijk, T. A. (2010). Söylem ve İktidar. (P. Uygun, Çev.). Uluslararası Hrant Dink Vakfı Yayınları.
  • Yarter, T. (2024). How “The Mandalorian” Revolutionized Filmmaking. Illumin Magazine, 1(24), Erişim Tarihi: 25.01.2025. https://illumin.usc.edu/the-volume-how-the-mandalorian-revolutionized-filmmaking/
  • Yıldız, A. (2022). Bir araştırma metodolojisi olarak sistematik literatür taramasına genel bakış. Anadolu Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 22(Özel Sayı 2), ss. 367-386.
  • Yorulmaz, A. (2016). Birdman ya da üstün gerçekçilik, Academia.edu, Erişim Tarihi: 25.01.2025. https://www.academia.edu/78666540

Gerçek Mekandan Dijital Mekana Geçişte Sinemanın Rolü

Year 2025, Volume: 7 Issue: 1, 36 - 41
https://doi.org/10.54089/ecider.1629282

Abstract

Bu makale, gerçek mekandan dijital mekana geçişte sinemanın rolünü ele almaktadır. Sinema, fotoğraf ve resim sanatlarına benzer şekilde, tarihsel, sosyolojik ve ekonomik dönüşümleri yansıtma kapasitesine sahip bir sanat formu olarak değerlendirilmektedir. Mekan kavramının sinemadaki temsilinin, zaman içinde teknolojik gelişmelerle nasıl dönüştüğünü tartışan çalışma, erken dönem sinemasından günümüze kadar olan süreçte mekana yönelik ortaya konan çeşitli yaklaşımları literatür taraması yöntemi kullanarak analiz etmekte ve Eleştirel Söylem Analizi yönteminden yararlanarak çıkarımlarda bulunmaktadır. Sinemada gerçek mekan kullanımından dijital mekana geçiş sürecinde, film yapım teknolojilerinin, sanal mekan tasarımlarının ve bilgisayar destekli görsel efektlerin kullanımının rolü ele alınmaktadır. Erken dönem sinemasında mekan, gerçekliği doğrudan temsil eden bir araç olarak kullanılmıştır. Ancak Georges Méliès gibi öncüler, sahne tasarımı ve görsel efektlerle mekan algısını genişletmiştir. Alman Ekspresyonizmi ve İtalyan Yeni Gerçekçiliği gibi akımlar, mekana dramatik ve toplumsal anlamlar yüklemiştir. Dijitalleşmeyle birlikte sanal mekanlar ve hibrit gerçeklik kavramları ön plana çıkmıştır. The Matrix ve Avatar gibi yapımlar, dijital efektler ve bilgisayar grafikleriyle sinemada yeni bir mekan anlayışını mümkün kılarken, günümüzde LED Volume, yapay zeka destekli sahne tasarımları ve sanal gerçeklik teknolojileri sinemada mekan algısını yeniden şekillendirmektedir. Bu bağlamda, sinemada mekanın kullanımının, sadece fiziksel bir alan olmadığı; aynı zamanda toplumsal ve politik mesajlar taşıyan bir temsil biçimi olarak ortaya çıktığı sonucuna varılmaktadır.

References

  • Alkayalar, B. M. (2022). Korku sinemasında VR teknolojisinin kullanımı: The Conjuring 2 ve The Conjuring 2 VR Experience filmlerinin Simülasyon Kuramı çerçevesinde mizansen eleştirisi, Turkish Journal of Film Studies, 2(2), ss. 109-122.
  • Bachelard, B. (1996). Mekânın poetikası. (A. Derman, Çev.). Kesit Yayıncılık.
  • Baudrillard, J. (2011). Simülakrlar ve Simülasyon. (O. Adanır, Çev.). Doğu Batı Yayınları.
  • Bazin, A. (2011). Sinema nedir? (İ. Şener, Çev.). Doruk Yayınları.
  • Bondanella, P. (2001). Italian cinema: From Neorealism to the present. Continuum.
  • Bordwell, D. (1993). The cinema of Eisenstein. Harvard University Press.
  • Coşkun, E. E. (2017). Dünya sinemasında akımlar. Phoenix.
  • Çakır, E.Y. (2020). Fantastik filmlerde figür ve olay örgüsü bağlamında stereotipler: “Yüzüklerin Efendisi” analizi, Dördüncü Kuvvet, 3(1), ss.77-99.
  • Çankır, M. B. (2024). Sanal Gerçeklik: Sinemanın sınırlarını aşan mekânlar, Yeni Medya Elektronik Dergisi, 8(2), ss. 276-292.
  • Deleuze, G. & Guattari, F. (2014). Anti-Ödipus Kapitalizm ve Şizofreni. (F. Ege, H. Erdoğan ve M. Yiğitalp, Çev.). Bilim ve Sosyalizm Yayınları.
  • Elsaesser, T. & Hegener, M. (2015). Film theory: An introduction through the senses. Routledge.
  • Ezra, E. (2000). Georges Méliès: The Birth of the Auteur. Manchester University Press.
  • Gunning, T. (2006a). Attractions: How they came into the world, W. Strauven (Edt.). The Cinema of Attractions Reloaded. ss. 31-39. Amsterdam University Press.
  • Gunning, T. (2006b). The cinema of attraction(s): Early film, its spectator and the avant-garde, W. Strauven (Edt.). The Cinema of Attractions Reloaded, ss. 381-389. Amsterdam University Press.
  • Irvin, W. (2003). Matrix ve felsefe. (M. Sağlam, Çev.). Güncel Yayıncılık.
  • Kracauer, S. (1966). From Caligari to Hitler: A Psychological history of the German film. Princeton University Press.
  • Lefebvre, H. (2014). Mekânın üretimi. (I. Ergüden, Çev.). Sel Yayıncılık.
  • Marcus, M. (2007). Italian film in the shadow of Auschwitz. University of Toronto Press.
  • Neupert, R. (2002). A history of the French New Wave cinema. University of Wisconsin Press.
  • Odabaş, B. (2012). Yeni Gerçekçi ve Yeni Dalga sinemasında kentsel tema. İstanbul Üniversitesi İletişim Fakültesi Dergisi, (24), ss. 187-197.
  • Öztürk, A. (2020). Sinemada Dogma 95 akımının Budalalar filmi üzerinden okunması, Türk Akademik Araştırmalar Dergisi, 5(1), ss. 31-50.
  • Satıcı, H. (2023). Leviathan filminde sinemasal mekânın kurgulanışı, Filmvisio, 2, ss. 39-63.
  • Söğütlüler, T. (2024). The future of the moving image: virtual production technology. Türkiye Film Araştırmaları Dergisi, 4(2), ss. 214-234.
  • Us, F. (2023). Sinemada kurgusal mekân kullanımı: Parazit filmi, Uluslararası Sosyal Bilimler ve Sanat Araştırmaları Dergisi, 2(2), ss. 133-151.
  • Van Dijk, T. A. (2010). Söylem ve İktidar. (P. Uygun, Çev.). Uluslararası Hrant Dink Vakfı Yayınları.
  • Yarter, T. (2024). How “The Mandalorian” Revolutionized Filmmaking. Illumin Magazine, 1(24), Erişim Tarihi: 25.01.2025. https://illumin.usc.edu/the-volume-how-the-mandalorian-revolutionized-filmmaking/
  • Yıldız, A. (2022). Bir araştırma metodolojisi olarak sistematik literatür taramasına genel bakış. Anadolu Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 22(Özel Sayı 2), ss. 367-386.
  • Yorulmaz, A. (2016). Birdman ya da üstün gerçekçilik, Academia.edu, Erişim Tarihi: 25.01.2025. https://www.academia.edu/78666540
There are 28 citations in total.

Details

Primary Language Turkish
Subjects Communication Theories, Documentary Film - Political Cinema, Cinema Theories
Journal Section Articles
Authors

Nihat Nuyan 0009-0000-1019-6842

Early Pub Date June 25, 2025
Publication Date
Submission Date January 30, 2025
Acceptance Date April 5, 2025
Published in Issue Year 2025Volume: 7 Issue: 1

Cite

APA Nuyan, N. (2025). Gerçek Mekandan Dijital Mekana Geçişte Sinemanın Rolü. Elektronik Cumhuriyet İletişim Dergisi, 7(1), 36-41. https://doi.org/10.54089/ecider.1629282